Czy będzie zakaz hodowli futerkowych?

Najważniejszym przepisem w nowym projekcie jest zakaz chowu lub hodowli zwierząt futerkowych w celach komercyjnych, w szczególności w celu pozyskiwania z nich futer. Niestety przepis ten nie dotyczy królików. 

Rolnicy, którzy w dniu wejścia w życie prowadzą taką działalność, mogą ją prowadzić maksymalnie do 1 stycznia 2027 r. przy czym nie mogą zwiększać liczby zwierząt. W związku ze zmianą przepisów, proponowane jest odszkodowanie dla tych podmiotów, które muszą zrezygnować ze swojej działalności. Odszkodowanie ma jednak dotyczyć jedynie strat poniesionych na skutek zmiany przepisów - nie odnosi się do utraconych korzyści, które dany podmiot mógłby osiągnąć, jeśli przepisy nie zostałyby zmienione. 

Wysokość odszkodowania będzie uzależniona od momentu zaprzestania prowadzenia działalności. Rolnicy będą mogli liczyć na odszkodowanie w wysokości:

1) 50% średniego rocznego przychodu z lat 2019-2021, jeśli zakończyli działalność do 1 stycznia 2023 r.
2) 40% - jeśli zakończyli działalność do 1 stycznia 2024 r
3) 30% - jeśli zakończyli działalność do 1 stycznia 2025 r.
4) 20% - jeśli zakończyli działalność do 1 stycznia 2026 r
5) 10% - jeśli zakończyli działalność do 1 stycznia 2027 r.

Ważne: Przychód z odszkodowania nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych ani od osób fizycznych. 

Odszkodowanie można uzyskać jedynie po złożeniu pisemnego wniosku do ministra właściwego ds rolnictwa. Przed wydaniem decyzji o przyznaniu odszkodowania może zarządzić przeprowadzenie kontroli służącej zweryfikowaniu danych we wnioski. A jeśli odszkodowanie miałoby przekroczyć 100 tys. zł - wnioskodawca musi się liczyć z kontrolą obligatoryjną. Osoby niezadowolone z decyzji będą się mogły odwołać do sądu powszechnego. 

Nowe przepisy obejmują ochrona także pracowników zatrudnionych w podmiotach zajmujących się chowem lub hodowlą zwierząt futerkowych. Jeśli na skutek zmian przepisów zostanie z nimi rozwiązany stosunek pracy, będzie im przysługiwać odprawa pieniężna w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia. 

Zwierzęta hodowane na futro trzymane są w klatkach bez podłoża stałego. Ich wielkość pozwala im obrócić się i zrobić kilka kroków - albo nie. Zwierzęta trzymane są w grupach sztucznie stworzonych, tej samej płci i wieku. To jest doskonały przepis na nieustanne walki zwierząt, wzmożenie agresji, zachowania autoagresywne, a nawet kanibalizm. Drapieżniki, które w naturalnym środowisku zajmują ogromne terytoria i są samotnikami, nagle stłoczone są w ciemnościach wraz z innymi. Lisy w naturalnym środowisku kopią nory, norki uwielbiają pływać. Na fermie są pozbawione wszystkiego - nawet możliwości swobodnego ruchu. Choroby psychiczne są więc częstą i niestety naturalną konsekwencją takich warunków. Liczne interwencje fundacji na rzecz zwierząt i zakończone prawomocnie procesy hodowców i pracowników, pokazują, że zwierzęta są poranione, bez opieki weterynaryjnej, umierają z głodu, nawet nie mają dostępu do wody. Zabijane są w sposób, który - mimo przepisów regulujących te kwestie - sprawia ogromny ból, niejednokrotnie są skazywane na wielogodzinne agonie, półżywe zwierzęta są wrzucane na stosy martwych. Jako podsumowanie warunków zwierząt na fermach, co może też uprzytomnić niektórym co dzieje się w takich miejscach, wykorzystamy słowa prof. dr hab. Andrzeja Elżanowskiego, zoologa i kierownika Sekcji Dobrostanu Zwierząt Polskiego Towarzystwa Etycznego:

"Zwierzęta futerkowe to inteligentne, wrażliwe ssaki, których potrzeby i doznania są w pełni porównywalne z potrzebami i doznaniami naszych kotów czy psów, które nam towarzyszą w życiu. Trzymanie takich zwierząt na drutach, w małych klatkach, zabijanie lisów przez wkładanie elektrody do odbytu i zamykanie obwodu przez przykładanie drugiej elektrody do pyska - to jest podłość, która zaprzecza rzekomo niezbywalnej godności ludzi, którzy pracują w tym brudnym krwawym przemyśle. Hodowla zwierząt futerkowych powinna być jak najszybciej zabroniona w Polsce, podobnie jak ma to miejsce w kilku innych krajach Unii Europejskiej".