To, czy dany wydatek zwiększy wartość początkową środka trwałego czy też będzie stanowił osobny koszt zależy od tego czy bez owego elementu samochód będzie mógł samodzielnie spełniać swoją funkcję, a więc będzie kompletny i zdatny do użytku. Ustawa o rachunkowości określa bowiem, że tylko aktywa spełniające takie cechy są uznawane za środki trwałe. Do tej definicji odwołuje się również rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości.
Analizując to, czy samochód może spełniać swoją funkcję, a więc może być dopuszczony do ruchu należy odwołać się do przepisów ustawy Prawo o ruchu drogowym. Stanowi ona, że dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe.
Wynika z tego, że wartość początkową środka trwałego należy powiększyć o koszty rejestracji, gdyż bez niej samochód w ogóle nie mógłby być legalnie użytkowany.
Wydatki na dodatkowe ubezpieczenie nie stanowią natomiast kosztów związanych samym zakupem auta, lecz jego późniejszą eksploatacją, a więc nie powinny powiększać wartości początkowej środka trwałego. Podobnie jest z zakupem dodatkowego paliwa.