Diety z tytułu
podróży służbowej stanowią
przychód podlegający opodatkowaniu. Jednak są wolne od podatku dochodowego do wysokości określonej w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej. W przypadku wyjazdu na terenie kraju będzie to 30 zł. Opodatkowaniu podlega:
- część diety krajowej przekraczająca limit dla podróży krajowej wskazany w rozporządzeniu oraz
-
część diety zagranicznej przekraczająca limit dla podróży zagranicznej wskazany w rozporządzeniu.
Mimo tak brzmiącej regulacji niektóre organy podatkowe uznawały, że kwota zwróconych pracownikowi kosztów całodziennego wyżywienia w podróży służbowej podlega zwolnieniu od podatku, pod warunkiem że pracodawca sam finansuje wyżywienie pracownika i nie wypłaca mu diet.
Takie stanowisko zdecydowanie odrzucił minister finansów. Jego zdaniem
nieopodatkowane mogą być tylko te części diet (bez względu na formę tego
świadczenia), które nie przekraczają wysokości diety z tytułu podróży
służbowej. Analogiczne są zasady opłacania składek ZUS i składki
zdrowotnej. Z podstawy wymiaru składek ZUS wyłączone są diety i inne należności z tytułu podróży służbowej do wysokości określonej w przepisach rozporządzenia.
Podstawa prawna:
-
art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
-
rozporządzenie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167),
-
§ 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Wioletta Szczygielska
Zobacz także:
