Kwota minimalna odprawy emerytalnej odpowiada miesięcznemu wynagrodzeniu danego pracownika. Jest to wysokość minimalna. Pracownik nie może więc otrzymać niższej odprawy. Może natomiast otrzymać wyższą, o ile przewidują to odrębne ustawy, rozporządzenia właściwych ministrów czy też przepisy zakładowe.
Podczas obliczania odprawy emerytalno-rentowej stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Te zaś określone są w § 14-19 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, przy czym w tym przypadku nie stosuje się § 18–19 mówiących o współczynniku służącym do ustalenia ekwiwalentu za jeden dzień urlopu. Odprawa emerytalno-rentowa stanowi bowiem równowartość wynagrodzenia miesięcznego albo jego wielokrotności. Nie ma więc potrzeby obliczania wynagrodzenia za jeden dzień.
W podstawie wymiaru odprawy emerytalno-rentowej uwzględnia się generalnie wynagrodzenia i inne świadczenia ze stosunku pracy wypłacone pracownikowi, pamiętając jednak o wyłączeniach zawartych w § 6 rozporządzenia urlopowego.
Przepis ten wyłącza z obliczeń następujące dochody:
- jednorazowe albo nieperiodyczne wypłaty za spełnienie określonego zadania lub za określone osiągnięcie,
- wynagrodzenie za czas gotowości do pracy oraz za czas niezawinionego przez pracownika przestoju,
- nagrody jubileuszowe,
- wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego oraz za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
- ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy,
- dodatkowe wynagrodzenie radcy prawnego z tytułu zastępstwa sądowego,
- wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną,
- kwoty wyrównujące wynagrodzenie za pracę do poziomu wynagrodzenia minimalnego,
- nagrody z zakładowego funduszu nagród, dodatkowe wynagrodzenie roczne, należności przysługujące z tytułu udziału w zysku albo w nadwyżce bilansowej,
- wynagrodzenia i odszkodowania przysługujące w razie rozwiązania stosunku pracy,
- odprawy pieniężne przysługujące pracownikom.
Przykład: pracownicy wypłacono nagrodę jubileuszową za 30 lat pracy w wysokości 5.609,10 zł oraz nagrodę specjalną w kwocie 2.000 zł za zorganizowanie uroczystości związanej z 20-leciem istnienia firmy, a także ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w kwocie 1.987,12 zł. Wszystkie te wypłaty miały miejsce w miesiącu, z końcem którego pracownica odeszła z firmy na rentę z tytułu niezdolności do pracy. Przy obliczaniu odprawy rentowej pracodawca nie powinien uwzględniać żadnego z tych świadczeń.
Podstawa prawna:
- art. 92[1] ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.);
- rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289 ze zm.);
- § 6 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz.U. nr 2, poz. 14 ze zm.).
Bogdan Majkowski, specjalista w zakresie ubezpieczeń społecznych
Zobacz także:
