Jeśli pracodawca ze środków obrotowych firmy finansuje pracownikom prozdrowotne formy dotarcia do pracy – np.na rowerze lub biegiem, świadczenia te są przychodem zatrudnionych podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wartość dodatków podlega również składkom ZUS.
Nie ma prawnych przeciwwskazań, aby pracodawca – w ramach dodatkowych składników wynagrodzenia – wprowadził świadczenia pieniężne dla pracowników, którzy dobiegają do pracy lub docierają do niej na rowerze. Aktywność fizyczna przekłada się na zdrowie pracowników, a w konsekwencji także na ich efektywność w pracy.
W świetle art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej updof, przychodami ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Oprócz wynagrodzeń zasadniczych będą to także m.in. różnego rodzaju dodatki oraz wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona.
Jeżeli kwoty dofinansowania pracodawca wypłaca pracownikom dobrowolnie (ich przekazywanie nie jest bowiem wymagane przez przepisy prawa pracy) i nie korzystają z żadnego zwolnienia przedmiotowego przewidzianego w updof – należy uznać, że u pracowników powstanie z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Wypłaty przekazane na rzecz pracownika, które są jego przychodem w świetle updof, pracodawca jako płatnik składek ma obowiązek doliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Dotyczy to również różnego rodzaju dodatków do wynagrodzenia.
Dofinansowanie, o którym mowa, nie zostało wyłączone od obowiązku naliczenia składek na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zwanego rozporządzeniem składkowym. Nie jest to bowiem w szczególności ekwiwalent pieniężny za użyty przy wykonywaniu pracy sprzęt będący własnością pracownika (o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia składkowego), ani zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy (§ 2 ust. 1 pkt 13 ww. rozporządzenia).
Pracodawca jako płatnik ma obowiązek doliczyć przekazane pracownikom kwoty m.in. do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) oraz na ubezpieczenia zdrowotne.
