Przekroczenie trzydziestokrotności wpływa na wynagrodzenie chorobowe

Data: 12-07-2013 r.

Roczna podstawa wymiaru składek emerytalno-rentowych podlega ograniczeniu do trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok. Jest to tzw. roczna kwota graniczna, po której przekroczeniu składki na wspomniane ubezpieczenia nie są naliczane – zarówno w części finansowanej przez pracodawcę, jak i przez pracownika. Ograniczenie to nie dotyczy jednak składki chorobowej i wypadkowej.

Generalnie podstawę wymiaru wynagrodzenia za czas choroby przysługującego pracownikom ustala się według zasad obowiązujących przy naliczaniu zasiłku chorobowego. Stanowi ją przeciętny miesięczny przychód pracownika wypłacony za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, od którego naliczane są składki na ubezpieczenie chorobowe.

Od przychodu tego należy odjąć część składek na ubezpieczenia społeczne, finansowaną ze środków zatrudnionego. Pracownicy z własnych środków pokrywają połowę składek na ubezpieczenie emerytalne, tj. 9,76% podstawy ich wymiaru, część składki rentowej odpowiadającą 1,5% podstawy wymiaru oraz pełną składkę chorobową (2,45%).

Przykład:

W ubiegłym roku pracownik przekroczył limit trzydziestokrotności. Wynagrodzenie tej osoby jest stałe i wynosi 10.000 zł miesięcznie. W listopadzie 2012 roku, z uwagi na częściowe przekroczenie rocznej kwoty granicznej, składki emerytalno-rentowe zostały naliczone tylko od kwoty 5.780 zł. W grudniu potrąciliśmy składkę chorobową i wypadkową. W lipcu br. zatrudniony był chory. Do obliczeń wynagrodzenia chorobowego trzeba przyjąć następujące kwoty:

od lipca do października 2012 roku – przychód pomniejszony o 13,71%, czyli 8.629 zł,
za grudzień 2012 roku – przychód pomniejszony o 2,45%, a zatem 9.755 zł,
od stycznia do czerwca 2013 roku – przychód pomniejszony o 13,71%, a więc 8.629 zł.

Natomiast za listopad 2012 roku ze środków pracownika opłacone były składki w następujących wysokościach: składka chorobowa 245 zł (10.000 zł × 2,45%) oraz składki emerytalno-rentowe 650,83 zł (5.780zł × 11,26%). Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego za ten miesiąc trzeba więc przyjąć kwotę 9.104,17 zł (10.000 zł – 245 zł – 650,83 zł).

Podstawa prawna:

art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
art. 3 pkt 3, art. 36, art. 38 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz.U. z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.).
art. 16, art. 19, art. 22 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.).

Jan Leski, specjalista w zakresie świadczeń krótkoterminowych

Zobacz także:

Tagi: podstawa wymiaru składek, wynagrodzenie chorobowe