Nie każdy dodatek wypłacany jest na zwolnieniu chorobowym

Gdyby natomiast dodatek przysługiwał również za okres absencji chorobowej i otrzymywania zasiłku i był wypłacany za te okresy, to wtedy nie mógłby być uwzględniany w podstawie tego zasiłku. Taka opcja również zapobiegnie podwójnej wypłacie dodatku.

Na łączne wynagrodzenie pracownika mogą się składać różne elementy, nie tylko płaca zasadnicza, ale również premie, nagrody czy dodatki. W jednej firmie może obowiązywać nawet kilka systemów wynagradzania, np. inny dla pracowników umysłowych, produkcyjnych, a jeszcze inny dla kierowców. Dodatkowe, fakultatywne składniki wynagrodzenia mogą przysługiwać nie tylko za okres wykonywania pracy, ale również okresy absencyjne jak te, spowodowane chorobową niezdolnością do pracy. Zasady przyznawania i wypłacania dodatków czy premii zależą od decyzji pracodawcy.

Te zasady mają wpływ na późniejsze ustalanie podstawy wymiaru wynagrodzenia bądź zasiłku chorobowego.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Wynagrodzenie uwzględniane w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego to przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, finansowanych ze środków pracownika. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy zwrócić uwagę, by nie uwzględniać składników wynagrodzenia, które zgodnie z obowiązującymi u pracodawcy przepisami płacowymi albo umowami o pracę (u pracodawców niemających obowiązku tworzenia regulaminów wynagradzania) przysługują za okres pobierania tego zasiłku.

W razie braku postanowień o zachowywaniu prawa do składnika wynagrodzenia za okres pobierania zasiłku należy uznać, że składnik wynagrodzenia nie przysługuje za ten okres i powinien być przyjęty do ustalenia podstawy wymiaru. Jeżeli natomiast, mimo braku odpowiednich postanowień w przepisach płacowych lub umowach o pracę, pracodawca udokumentuje, że składnik wynagrodzenia jest jednak pracownikowi wypłacany za okres pobierania zasiłku, składnika tego nie przyjmuje się w podstawie wymiaru zasiłku. Ten mechanizm ma właśnie zapobiec podwójnej wypłacie za okres pobierania świadczenia chorobowego. Zatem albo dany składnik jest wypłacany przez pracodawcę mimo przerwy w świadczeniu pracy – wtedy nie jest już wliczany do podstawy zasiłkowej, albo jest pomniejszany za okresy chorobowe i wtedy podwyższa podstawę zasiłku (przykłady 1 i 2).

W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się następujących składników wynagrodzenia:

• przyznawanych bez oceny pracy pracownika, na których przyznanie i wypłatę nie ma wpływu okres pobierania zasiłku (mimo pobierania zasiłku pracownik otrzymuje dany składnik wynagrodzenia),

• nieuzależnionych bezpośrednio od indywidualnego wkładu pracy pracownika, ale od wyników grupy pracowników lub całego zakładu pracy,

• wypłacanych niezależnie od absencji pracownika.

Natomiast składniki wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo za okres pobierania zasiłku, podlegają uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia, czyli po zakończeniu zatrudnienia.