Odzież ostrzegawcza służy do wizualnego sygnalizowania obecności jej użytkownika w miejscu i sytuacjach mogących stwarzać potencjalne zagrożenia jego życia oraz zdrowia. Sygnalizowanie to musi być skuteczne o każdej porze dnia i nocy, w ciemności – przy oświetleniu na przykład światłami pojazdu, latarek lub reflektorów, a także przy oświetleniu światłami ulicznymi, na przykład na drogach miejskich.
Należy stosować ją wszędzie tam, gdzie istnieją zagrożenia zderzenia pracownika z przemieszczającymi się maszynami lub transportowanymi przedmiotami (np. na drodze w pobliżu przejeżdżających pojazdów, w ciemnej hali, w pobliżu poruszających się maszyn).
Tego typu zagrożenia występują między innymi na kolei. Przejeżdżające pociągi, manewrujące lokomotywy i składy wagonów stanowią poważne zagrożenie pracujących na torach i w ich pobliżu osób. Podobne zagrożenia dotyczą pracowników służb miejskich remontujących drogi, wodociągi czy pracowników energetyki naprawiających linie wysokiego napięcia w pobliżu dróg.
Wskazane jest również stosowanie odzieży ostrzegawczej przez pracowników pracujących podczas załadunku pojazdów, w pobliżu wózków widłowych oraz przez obsługujących suwnice itp.
Warto także, aby odzież ostrzegawczą stosowali pracownicy wykonujący prace związane z transportem wewnątrzzakładowym, na przykład:
- przy załadunku pojazdów,
- w pobliżu wózków widłowych,
- przy obsłudze suwnic.
Ubrania z elementami odblaskowymi nie gwarantują całkowitego bezpieczeństwa, jednak dzięki zapewnieniu odpowiedniej widzialności znacznie zmniejszają ryzyko wystąpienia wypadku.
Odzież ostrzegawcza wykonywana jest z materiałów tła, czyli materiałów konstrukcyjnych, i odblaskowych. Zastosowanie do konstrukcji takiej odzieży materiałów tła o ostrych, fluorescencyjnych kolorach zapewnia widzialność pracownika w dzień. Dodatkowo w celu zapewnienia widoczności pracownika w nocy (w świetle latarek, świateł pojazdów lub oświetlenia ulicznego) odzież ostrzegawcza musi być wyposażona także w pasy wykonane z materiału odblaskowego lub z materiałów o właściwościach połączonych, czyli spełniających jednocześnie funkcje materiałów tła oraz materiałów odblaskowych. Zadaniem tych materiałów jest odbijanie promieniowania w kierunku jego źródła.
Cechami charakteryzującymi materiały tła są współrzędne chromatyczności i współczynnik luminancji świetlnej. Decydują one o barwie materiału. Parametrem charakteryzującym właściwości fotometryczne materiałów odblaskowych jest gęstość powierzchniowa odblasku. To właśnie wielkość tego parametru wpływa na zdolność tych materiałów do odbijania światła.
