Do firm na praktyki mogą być kierowani praktykanci na podstawie ustawy o praktykach absolwenckich. Zgodnie z przepisami tej ustawy pracodawcy mogą przyjmować na praktykę osobę, która ukończyła co najmniej gimnazjum i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia.
Praktykę odbywa się na podstawie pisemnej umowy o praktykę absolwencką, zawieranej pomiędzy praktykantem a podmiotem przyjmującym na praktykę.
Umowa z praktykantem nie może być zawarta na okres dłuższy niż 3 miesiące i powinna określać m.in.:
- rodzaj pracy, w ramach której praktykant ma uzyskiwać doświadczenie i nabywać umiejętności praktyczne,
- okres odbywania praktyki,
- tygodniowy wymiar czasu pracy w ramach praktyki,
- wysokość świadczenia pieniężnego, jeżeli praktyka ma być odbywana odpłatnie.
Co ważne, umowa z praktykantem nie może dotyczyć pracy szczególnie niebezpiecznej w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 23715 Kodeksu pracy. Ponadto, zgodnie z przepisami ustawy o praktykach absolwenckich, pracodawca przyjmujący na praktykę zapewnia praktykantowi, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, bezpieczne i higieniczne warunki odbywania praktyki, w tym - w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z odbywaniem praktyki - odpowiednie środki ochrony indywidualnej.
Ani Kodeks pracy, ani ustawa o praktykach absolwenckich nie zawierają wymogu kierowania praktykantów na badania lekarskie. Pracodawca, który przyjmuje osobę na praktykę w ramach praktyk absolwenckich ma jednak zawsze obowiązek przestrzegania wobec praktykanta przepisów dotyczących bhp, na zasadach obejmujących pracowników.