Od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej nie mogą powstrzymać się pracownicy, których obowiązki polegają na ratowaniu życia ludzkiego lub mienia.
Powstrzymanie się pracownika od wykonywania pracy dopuszczalne jest tylko po uprzednim zawiadomieniu o tym przełożonego. Przepisy nie wymagają, aby zawiadomienie przełożonego przez pracownika o powstrzymaniu się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej musiało być poczynione w określony sposób. Może ono zostać dokonane na przykład na piśmie.
Ewentualne sytuacje sporne między pracodawcą a pracownikiem, w związku z powstrzymaniem się od pracy ze względu na zły stan psychofizyczny, rozstrzygane są w sądzie. Rozstrzygając takie sprawy, sąd rozpatruje indywidualnie każdy przypadek. Bierze wtedy między innymi pod uwagę, czy pracownik przed podjęciem decyzji o powstrzymaniu się od pracy ze względu na swoją sprawność psychofizyczną rozważył, czy nie dysponuje innymi środkami pozwalającymi zmniejszyć lub usunąć jej zły stan.
Sytuacja taka może dotyczyć na przykład złej sprawności psychofizycznej w związku ze stresem lub kłopotami rodzinnymi. Nigdy zaś związanej na przykład z odurzeniem alkoholowym lub po zażyciu narkotyków.
