Zatrucie nagłe drogą oddechową zagraża również bezpośrednio ratownikowi. Nie należy podejmować złożonych działań ratowniczych w miejscu wypadku, jeżeli powietrze jest skażone substancją chemiczną, wykazującą gwałtowne i trujące działanie na człowieka. W pierwszym rzędzie trzeba ewakuować wszystkie zagrożone osoby.
O ile to możliwe, podczas ewakuacji poszkodowani i ratujący powinni założyć indywidualne środki ochrony przeciwchemicznej (np. maskę przeciwgazową, kombinezon gazoszczelny, ewakuacyjny aparat oddechowy). Jeżeli jest tylko jeden komplet takich środków, to powinien używać go ratownik, gdyż w przeciwnym razie nie będzie w stanie udzielić skutecznej i szybkiej pomocy ofierze zdarzenia.
Miejsca narażone na emisję tlenku węgla
W miejscach narażonych na emisję tlenku węgla (piece gazowe, węglowe) niezbędny jest stałe nadzorowanie osób tam pracujących lub przebywających. Często pierwszym objawem zatrucia tlenkiem węgla, który jest niewidoczny i bezwonny, może być osłabienie siły mięśniowej z szybką następującą utratą świadomości – poszkodowani nie będą wówczas w stanie wezwać pomocy.