Sąd Najwyższy w swoim wyroku z 18 stycznia 1965 r. sygn. akt II PR 716/64 wskazał, że mgła na trasie nie jest zjawiskiem, które występuje nagle i w sposób zaskakujący użytkowników dróg. Przeszkodę tę można zawczasu dostrzec, a intensywność jej narasta na tyle stopniowo, by można było dostosować się do zmienionych warunków, w szczególności dostosować szybkość pojazdu do każdoczesnego stanu widoczności. Napotkanie przez kierowcę w czasie jazdy tego rodzaju przeszkody nie pozbawia go możliwości odpowiedniego zabezpieczenia się przed grożącym niebezpieczeństwem przez zmniejszenie szybkości, a nawet, w granicznym przypadku, zatrzymanie pojazdu.
Skoro zaś kierowca ma możliwość zareagowania w określony sposób na grożące niebezpieczeństwo, to nieskorzystanie z tej możliwości urasta do naruszenia obowiązków, jakie ciążą na nim z mocy przepisów o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych. Nie można zatem podzielić wyrażonego w rewizji poglądu, że mgła stanowiła samodzielną i nie zależną od zachowania się kierowcy przyczyną wypadku.
Słuszne jest natomiast stanowisko Sądu Wojewódzkiego, który dopatrzył się winy kierowcy i w konsekwencji obciążył pozwane przedsiębiorstwo odpowiedzialnością cywilną za skutki wypadku z mocy art. 24 dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, jakiemu uległ powód konwojent pozwanego Przedsiębiorstwa, który w chwili wypadku znajdował się w kabinie kierowcy.
Z treści sentencji wyroku można wywnioskować, że warunki atmosferyczne nie miały wpływu na samo uznanie zdarzenia za wypadek (w tym przypadku w pracy) natomiast mogły mieć wpływ na przyznanie świadczeń z ustawy wypadkowej.
Świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują ubezpieczonemu, gdy wyłączną przyczyną wypadków było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, spowodowane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.
Rażące niedbalstwo zachodzi wówczas, gdy poszkodowany zachowuje się w sposób odbiegający jaskrawo od norm bezpiecznego postępowania i świadczący o całkowitym zlekceważeniu przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia - Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 15 stycznia 1998 r. (III AUa 418/97 OSA 1998/11-12 poz. 44 str. 113).
Winę lub rażące niedbalstwo pracownika poszkodowanego w wypadku przy pracy należy konkretnie udowodnić. Nie wystarczy wykazanie nieprzestrzegania przepisów bhp - wyrok Sądu Najwyższego z 23 listopada 2004 r., II UK 3/04 (M.P.Pr. 2005/1/342).
Podsumowując, wskazanie gęstej mgły jako przyczyny zewnętrznej wypadku może być kwestionowane przez ZUS.
