Wymaga zaznaczenia, że rozwój energetyki odnawialnej opierać się będzie przede wszystkim na generacji rozproszonej, która jednocześnie przyczynia się do zmniejszenia strat związanych z przesyłem energii, a tym samym istotnie poprawia bezpieczeństwo energetyczne i redukuje emisję gazów cieplarnianych.
Polityka energetyczna Polski
Aktualnym dokumentem strategicznym w zakresie rozwoju energetyki państwa jest Polityka energetyczna Polski do 2030 r., uchwalona przez Radę Ministrów w dniu 10 listopada 2009 r. Jednym z priorytetów tej strategii jest zapewnienie osiągnięcia przez Polskę w 2020 r. co najmniej 15% udziału energii z odnawialnych źródeł w zużyciu energii finalnej brutto. Zobowiązanie osiągnięcia powyższego celu wynika bezpośrednio z dyrektywy 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniającej i w następstwie uchylającej dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/3/WE, zwanej dalej „dyrektywą 2009/28/WE”. Należy także wyjaśnić, że Minister Gospodarki opracowuje politykę energetyczną państwa co 5 lat, zatem w kolejnej perspektywie dokument ten uwzględniać będzie zmiany w kierunkach promowania rozwoju wykorzystania OZE, wypracowane w ustawie o odnawialnych źródłach energii.
Jednocześnie polityka klimatyczno - energetyczna przyjęta we wszystkich krajach Unii Europejskiej jako podstawa rozwoju przemysłu, a w szczególności rozwoju sektora energetycznego, nakłada na państwa członkowskie szereg celów i konkretnych zadań dla jej realizacji. Sytuacja, w której znajduje się Polska jest szczególna ze względu na historycznie uwarunkowaną specyfikę branży energetycznej opartej na paliwach kopalnych. Mając na uwadze wizję zaprezentowanych powyżej istotnych wyzwań oraz zobowiązań międzynarodowych uznano za najbardziej optymalne, aby zasadnicza transpozycja postanowień dyrektywy 2009/28/WE do polskiego porządku prawnego została przeprowadzona poprzez opracowywaną ustawę o odnawialnych źródłach energii.
Ponadto należy stwierdzić, że założeniem tej regulacji jest doprowadzenie do przyspieszenia optymalnego i racjonalnego wykorzystania odnawialnych źródeł energii. Oprócz celu głównego poprzez przyjęte w projekcie ustawy rozwiązania Polska ma wypełnić obowiązek osiągnięcia celów pośrednich, kształtujących się w poszczególnych latach na poziomie: 8,76% do 2012 r., 9,54% do 2014 r., 10,71% do 2016 r. oraz 12,27% do 2018 r. W ramach realizacji zobowiązań zawartych w tej dyrektywie Rada Ministrów, w dniu 6 grudnia 2010 r., przyjęła „Krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych”, ( KPD), który został następnie niezwłocznie przekazany do Komisji Europejskiej. KPD określa krajowe cele w zakresie udziału energii ze źródeł odnawialnych zużyte w sektorze transportowym, sektorze energii elektrycznej, sektorze ogrzewania i chłodzenia w 2020 r.
W KPD przyjęto, iż osiągnięcie powyższego celu oparte będzie o dwa
filary zasobów dostępnych i możliwych do wykorzystania w Polsce, tj.
poprzez wzrost wytwarzania energii elektrycznej z generacji wiatrowej
oraz większe wykorzystanie energetyczne biomasy. Promocja stosowania
energii z OZE stanowi jeden z trwałych i kluczowych priorytetów
wyznaczonych w polityce energetycznej UE, a jego realizacja uwzględnia
kryteria zrównoważonego rozwoju. Osiągnięcie celów dyrektywy 2009/28/WE
winno nastąpić przy zastosowaniu najbardziej efektywnych sposobów
wsparcia promocji stosowania energii z OZE.
Promocja rozwoju energii z OZE wymaga dobrze funkcjonującego rynku
wewnętrznego energii elektrycznej, tak aby ustanowiony system wsparcia
dostarczał producentom energii z OZE zachęt inwestycyjnych
wystarczających do podjęcia pozytywnej decyzji dotyczącej budowy nowych
mocy wytwórczych wykorzystujących OZE. Z tych wszystkich względów
niezwykle istotna jest przyjęcie rozwiązań prawnych mających na celu
przyspieszenie rozwoju odnawialnych źródeł energii, w szczególności
poprzez uchwalenie projektu ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz
projektu o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych,
gdzie uregulowane zostaną kryteria zrównoważonego rozwoju dla
biokomponentów i biopaliw ciekłych, w tym w szczególności weryfikacja
zgodności z kryteriami oraz sposób ich obliczania. Kryteria te stosować
się będzie odpowiednio do biopłynów. Powyższe regulacje wraz z aktami
wykonawczymi oraz ustawą – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo
energetyczne, ustawę – Prawo gazowe stanowić będą pełną transpozycję
przepisów dyrektywy 2009/28/WE
Ewa Kranz
Zobacz także:
