Kodeks pracy nie zawiera żadnego zakazu zatrudniania wspólników w ich spółce jawnej. Radą w tej materii śpieszy Kodeks spółek handlowych. Zgodnie z brzmieniem art. 39 ksh, każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki.
Warto dodać, iż swobodne kształtowanie treści umowy przez wspólników w zakresie stosunków wewnętrznych spółki ulega w dwóch wypadkach ustawowemu ograniczeniu (art. 37 § 2 ksh).
Po pierwsze wspólnicy nie mogą powierzyć prowadzenia spraw spółki osobom trzecim z wyłączeniem samych wspólników (art. 38 § 1 ksh). Niedopuszczalna będzie więc sytuacja, kiedy wszystkie osoby legitymowane do prowadzenia sprawy spółki pochodzą spoza grona wspólników. Wystarczy jednak, aby w tym gronie znalazł się przynajmniej jeden wspólnik, a dyspozycja art. 38 § 1 kodeksu spółek handlowych nie zostanie naruszona.
Po drugie zaś nieważne będzie umowne ograniczenie prawa wspólnika do osobistego zaciągania informacji o stanie majątku i interesów spółki oraz umowne ograniczenie prawa do osobistego przeglądania ksiąg i dokumentów spółki (art. 38 § 2 ksh). Każdy wspólnik, chociażby z tego względu, iż służy mu roszczenie o podział i wypłatę zysku (art. 52 § 1 ksh), ma żywotny interes prywatnoprawny w zapoznaniu się z całością interesów spółki i z tego powodu prawo do osobistego przeglądania ksiąg i dokumentów spółki nie może zostać mu odebrane przez innych wspólników.
Przez pojęcie „prowadzenie spraw spółki” należy rozumieć wszelkie decyzje (podejmowane przez wspólników indywidualnie lub kolegialnie) dotyczące funkcjonowania spółki oraz jej statusu prawnego. Moim zdaniem - choć jest to kwestia dyskusyjna - pojęcie to nie obejmuje decyzji dotyczących statusu poszczególnych wspólników (których wszak nie można utożsamiać ze spółką), czyli np. decyzji o pozbawieniu wspólnika prawa do prowadzenia spraw spółki lub prawa do jej reprezentowania.
