Interpretacja ogólna ministra finansów dotyczy także zakupu żywności oraz napojów podawanych podczas spotkań z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami itp. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT (odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT) za koszty uzyskania przychodów nie uważa się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
W związku z brakiem legalnej definicji pojęcia „reprezentacja", organy podatkowe podejmowały próby nadania właściwego sensu temu terminowi. Często było ono przedmiotem niejednolitych rozstrzygnięć sądów administracyjnych.
Orzeczenie i interpretacja
Ostatecznie NSA zajął stanowisko w sprawie w wyroku z 17 czerwca 2013 r. w składzie 7 sędziów (II FSK 702/11). W wyroku tym NSA podkreślił potrzebę indywidualnej oceny stanu faktycznego konkretnej sprawy dotyczącej kwalifikowania kosztów (wydatków) jako kosztów reprezentacji. Jednak analiza tego orzeczenia skłoniła ministra finansów do sformułowania tez o charakterze ogólnym, które zawarł w interpretacji ogólnej. Tezy te mają pomóc w interpretacji przepisów art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
Wynika z nich, że wymienienie w przepisach podatkowych przykładowych kosztów reprezentacji, takich jak wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż muszą one zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być bowiem odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.
Właściwa ocena wydatków
Do kwalifikacji danych wydatków jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków czy świadczenia usług gastronomicznych. Oznacza to, że nie ma znaczenia, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Nie są także istotne cechy tych wydatków, takie jak: wystawność, wytworność, okazałość. Nie ma bowiem możliwości skonstruowania miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości czy przepychu jednakowego dla wszystkich podmiotów gospodarczych.
Wydatki wyłączone
Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika. Służą one stworzeniu dobrego obrazu jego firmy czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji. Każdą sprawę należy jednak oceniać pod kątem okoliczności, w jakich doszło do poniesienia omawianych wydatków. Wydatki te powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Oznacza to, że powinny być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny", „fundowane przyjęcia dla znajomych", „na usługi rozrywkowe".
Uznane za koszty
W ocenie ministra finansów nie podlegają wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT ponoszone przez podatników wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche). Taka ocena następuje niezależnie od miejsca ich podawania oraz osób uczestniczących: w siedzibie podatnika czy też poza nią, podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami czy wykonawcami.
Podstawa prawna
- art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.),
- interpretacja ogólna ministra finansów z 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 (Dz.Urz. MF z 2013 r., poz. 45).
Iwona Czauderna, doradca podatkowy
Zobacz także: