Wspólnicy dokonali podwyższenia kapitału zakładowego. Został on pokryty w całości poprzez wniesienie do spółki z o.o. przedsiębiorstwa osoby fizycznej. W związku z tym zmieniono umowę spółki. Notariusz pobrał od tej czynności podatek od czynności cywilnoprawnych według stawki 0,5%.
Wspólnicy uznali, że w tej sytuacji PCC nie był należny, został pobrany niesłusznie i wystąpili do urzędu skarbowego o stwierdzenie nadpłaty i zwrot podatku. Według nich doszło do niewłaściwej implementacji praw wspólnotowego – dyrektywy Rady UE z 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (69/335/EWG).
Powołali się na art. 7 ust. 1 dyrektywy, według której czynności polegające m.in. na podwyższeniu kapitału zakładowego poprzez wniesienie do spółki z o.o. przedsiębiorstwa osoby fizycznej są zwolnione z
opodatkowania podatkiem kapitałowym, czyli polskim PCC. W przypadku niewprowadzenia tej regulacji do przepisów prawa polskiego, podatnicy mają prawo stosować dyrektywę wprost, ponieważ jest dla nich korzystniejsza.
Organy skarbowe nie zgodziły się z ich stanowiskiem, uznały, że podatek został pobrany zasadnie i że nie doszło do nadpłaty. Podobnie orzekł WSA we Wrocławiu oddalając skargę spółki. Sąd uznał, że zwolnienie z podatku wynikające z dyrektywy nie ma zastosowania w tej sprawie, ponieważ drugą stroną transakcji nie była spółka kapitałowa, co jest warunkiem zwolnienia wynikającego z powołanej dyrektywy. Wspólnicy złożyli skargę do NSA, który oddalił ją uznając stanowisko organów skarbowych za prawidłowe.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego:
NSA podkreślił, że dyrektywa może być stosowana wyłącznie do spółek kapitałowych, którymi według niej są spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawne prowadzące działalność skierowaną na zysk. Drugim warunkiem jest konieczność posiadania przez nie wyodrębnionego majątku.
Według ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, PCC podlegają umowy spółki oraz ich zmiany, jeżeli w wyniku ich podpisania dochodzi do podwyższenia podstawy opodatkowania. Przy zawarciu umowy podatek oblicza się od wartości wkładów wniesionych do spółki osobowej albo od wartości kapitału zakładowego spółki kapitałowej.
NSA uznał, że osoba fizyczna, prowadząca działalność gospodarczą (przedsiębiorca) nie spełnia warunków wskazanych powyżej, m.in. dlatego, że nie istnieje „wyodrębniony majątek” podmiotu. Wynika to choćby z faktu, że przedsiębiorca odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem.
Źródło: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 kwietnia 2013 r., (sygn. akt II FSK 1643/11)
Maciej Szupłat, adwokat
Zobacz także:
