Zastępca dyrektora departamentu rachunkowości i podatków banku zwrócił się do ministra finansów o udzielenie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Do wniosku zostało załączone pełnomocnictwo, z którego wynikało uprawnienie zastępcy dyrektora do występowania w imieniu banku przed sądami i innymi organami orzekającymi oraz egzekucyjnymi we wszystkich czynnościach procesowych i egzekucyjnych, a także przed organami administracji publicznej w sprawach związanych z działalnością departamentu rachunkowości i podatków banku.
Minister finansów jednak uznał, że przedstawione pełnomocnictwo jest niewystarczające i wezwał bank do złożenia dokumentu potwierdzającego upoważnienie osoby do reprezentowania banku w tej sprawie. Wnioskodawca w odpowiedzi nadesłał regulamin wewnętrzny departamentu, jednak i to pismo nie rozwiało wątpliwości szefa resortu i w efekcie pozostawił wniosek bez rozpatrzenia. Bank złożył zażalenie, ale minister finansów utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie. Sprawa trafiła do wojewódzkiego sądu administracyjnego, który uwzględnił skargę banku.
WSA w uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że wymieniona osoba była prawidłowo umocowana do złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wynikało ono bowiem z dokumentu pełnomocnictwa, które – jak podkreślił Sąd – w swojej konstrukcji miało charakter ogólny. Ponadto sama treść nadesłanych dokumentów wewnętrznych świadczyła na korzyść banku. Orzeczenie WSA zostało zaskarżone przez ministra finansów, który wniósł skargę kasacyjną do NSA. Skarga została jednak oddalona.
Według NSA wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jest czynnością zwykłego zarządu, do których uprawnia pełnomocnictwo ogólne. Ranga wydanej interpretacji indywidualnej i jej skutki prawne nie są dla strony na tyle poważne, aby wystąpienie o jej wydanie należało traktować jako czynność przekraczającą zakres czynności zwykłego zarządu. W związku z tym zastępca dyrektora departamentu rachunkowości i podatków był uprawniony do złożenia wniosku.
Pełnomocnictwo ogólne na podstawie art. 98 Kodeksu cywilnego obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Natomiast do dokonania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu konieczne jest pełnomocnictwo rodzajowe, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.
Punktem wyjścia do rozważań, czy pełnomocnictwo będzie wystarczające w sprawie, jest określenie charakteru danej czynności (czy jest to czynność zwykłego zarządu, czy też przekraczająca zakres zwykłego zarządu) oraz rodzaju pełnomocnictwa (czy jest to pełnomocnictwo ogólne, czy rodzajowe).
Pełnomocnictwo ogólne określa zakres umocowania w sposób ogólny, np. upoważnienie do wystąpienia w sprawach związanych z działalnością spółki przed wszystkimi sądami powszechnymi i administracyjnymi, przed wszystkimi organami administracji publicznej, we wszystkich instancjach.
Wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej jest czynnością zwykłego zarządu, wystarczające zatem będzie pełnomocnictwo ogólne.
Anna Żak, adwokat
Zobacz także:
