Najprostszą spółką osobową przewidzianą w polskim kodeksie spółek handlowych (Dz. U. 2000 r. Nr 94, poz. 1037), jest spółka jawna – obok spółki cywilnej, partnerskiej, komandytowej i komandytowo-akcyjnej. Poza w/w spółkami osobowymi, przedsiębiorcy mają także możliwość prowadzenia firmy w formie jednoosobowej działalności gospodarczej lub jako spółka kapitałowa (z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcyjna).
Z założenia, finansowym sensem istnienia spółki jawnej, jest osiąganie zysku. Wymaga to zatem prowadzenia stałej, zorganizowanej działalności biznesowej.
Spółkę jawną może prowadzić osoba fizyczna lub prawna, we własnym imieniu i pod własną nazwą – jako podmiot, a nie (jak w przypadku spółki cywilnej) jako wspólnik. Do jej powołania potrzebne są minimum dwie osoby, które zawrą stosowną, pisemną umowę.
Odpowiedzialność za zobowiązania takiej spółki (podobnie jak w przypadku spółki cywilnej), ponoszą solidarnie wszyscy wspólnicy – całym swoim majątkiem (o ile zobowiązania spółki nie mogą być zaspokojone z jej majątku). UWAGA! Dotyczy to także nowych wspólników, którzy dopiero co przystąpili do spółki. Oni także odpowiadają za wszystkie zobowiązania spółki jawnej, również te, które powstały przed ich przystąpieniem do tej spółki.