Pracą w godzinach nadliczbowych będzie praca ponad obowiązujący pracownika dobowy lub przedłużony wymiar czasu pracy.
Praca w godzinach nadliczbowych jest dozwolona w razie:
- konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,
- szczególnych potrzeb pracodawcy.
Aby określić, czy w przypadku pracownika zatrudnionego w systemie równoważnym nastąpiła praca nadliczbowa, zawsze należy sprawdzić, jak wyglądał harmonogram pracy pracownika na dany dzień. Co do zasady, norma czasu pracy, również w tym przypadku wynosi 8 godzin, chyba że została przedłużona. W związku z tym praca do 8 godziny nigdy nie będzie pracą nadliczbową, a powyżej 8 – zależy od planu pracy na dany dzień.
Przykład 1:
Pan Jan i Piotr pracują w systemie równoważnym. Pierwszemu z nich pracodawca polecił pracę od 10.00 do 14.00 (4 godziny), drugiemu od 8.00 do 16.00 (8 godzin). O 13.00 okazało się jednak, że obaj muszą zostać dłużej w pracy. Pracę skończyli o 18.00. W takiej sytuacji, w nadgodzinach pracował jedynie Pan Piotr. Pan Jan pracował: 4 harmonogramowe godziny i 4 nieplanowane; niemniej jednak jego dobowy wymiar czasu pracy nie przekroczył 8 godzinnej normy. W związku z tym, za pozaplanowe 4 godziny pracodawca będzie zobowiązany zapłacić tylko samo „normalne” wynagrodzenie.
Natomiast pan Piotr przepracował 8 planowanych godzin i 2 dodatkowe godziny; mimo tego, że pracodawca w systemie równoważnym ma prawo planować czas pracy pracowników ponad 8 godzin, to jeżeli w harmonogramie zaplanuje 8, każda godzina ponad planowane będzie stanowiła pracę nadliczbową, którą trzeba będzie zrekompensować.