Podstawowe zasady kulturalnego zachowania mówią o tym, aby nie przerywać osobie, która się wypowiada. Innym prawidłem jest wykazywanie zainteresowania objawiające się przytakiwaniem. Czego zatem brakuje, w tak przeprowadzonym słuchaniu?
Zachęcanie - polega na dawaniu sygnałów rozmówcy, aby ten np. rozwinął wątek, albo udzielił większej ilości informacji. Komunikując chęć usłyszenia od rozmówcy, co ten ma do powiedzenia, stworzymy sprzyjającą atmosferę, w której rozmówca się otworzy.
Wyjaśnianie - częstym zjawiskiem jest słuchanie o czymś, o czym nie ma się zielonego pojęcia. Aby nie skompromitować się, że czegoś nie wiemy, wolimy milczeć. Nie warto obawiać się zadawania pytań. Po wyjaśnieniu danej kwestii, nasze słuchanie będzie bardziej zaangażowane, wiedząc o czym jest mowa.
Parafrazowanie - czyli powtarzanie słów rozmówcy. Polega na przetwarzaniu usłyszanych treści tak, żeby upewnić się czy dobrze zrozumieliśmy sens słów. Np.: „Z tego co zrozumiałem mówisz o…”.
Odzwierciedlanie - jest to odbieranie i komunikowanie drugiej osobie, jak my spostrzegamy jej uczucia. Ktoś może w bardzo emocjonalny sposób opowiadać nam o wydarzeniu ze swojego życia. Dzieląc z nim uczucia, łatwiej będzie prowadzić rozmowę. Np.: „Zdaje się, że to cie zdenerwowało”.
Docenianie - czyli okazywanie rozmówcy wdzięczności za przeprowadzoną rozmowę. Doceniamy też wysiłek powzięty przez interlokutora.
