Pracownik, który jest zatrudniony u tego samego pracodawcy na podstawie kilku terminowych umów o pracę (do których zalicza się m.in. umowy: na czas określony i na okres próbny), powinien otrzymać „zbiorcze” świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie takich umów, zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z nich. Jeśli zaś w chwili upływu 24 miesięcy umowa terminowa trwa nadal, należy wydać świadectwo dopiero po jej zakończeniu. Poza tym pracownik może żądać wydania wcześniej świadectwa za zakończone umowy.
Nie można zamienić dwóch świadectw pracy na jedno dłuższe
W przypadku, gdy za jakieś umowy terminowe wydano już tzw. zbiorcze świadectwo pracy, a następnie strony kontynuowały zatrudnienie, to pracownik nie może żądać na koniec świadectwa obejmującego cały okres pracy. Drugie świadectwo obejmie bowiem tylko te umowy, które nie były objęte poprzednim.
Umowy na czas nieokreślony ta zasada nie dotyczy. Nie można wydać zbiorczego świadectwa pracy za okres zatrudnienia na podstawie umów terminowych i umowy na czas nieokreślony. Świadectwa pracy za umowę na czas nieokreślony wydaje się zawsze dopiero po jej zakończeniu, niezależnie od długości jej trwania. Oznacza to w praktyce obowiązek wydania dwóch odrębnych świadectw pracy: pierwszego za umowy terminowe i za umowę bezterminową – z chwilą jej zakończenia.
W przypadku gdy pracownik otrzymał już świadectwo pracy za jakiekolwiek umowy, następne świadectwo nie powinno już obejmować tych umów. Przyjęcie innej zasady mogłoby być mylące dla kolejnego pracodawcy lub urzędu.
Oczywiście może się zdarzyć, że pracownik zgubi poprzednio wydane świadectwo. Jednak w takim przypadku może prosić najwyżej o wydanie odpisu (duplikatu) poprzednio wydanego świadectwa.
art. 97 § 1[1] – § 1[3] ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zobacz także:
