Uczestnictwo pracownika w konferencji, seminarium lub sympozjum, można zakwalifikować jako podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Podwyższanie kwalifikacji zatrudnionych może się bowiem odbywać we wszystkich formach.
W myśl art. 1031 Kodeksu pracy przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych należy rozumieć zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.
Zastosowana przez ustawodawcę definicja jest bardzo szeroka i pojemna. Mowa w niej nie tylko o zdobywaniu i uzupełnianiu wiedzy, ale także umiejętności. Podnoszenie kwalifikacji zawodowych będzie zatem możliwe w formach szkolnych – szkoła średnia, studia wyższe, studia podyplomowe, a także w formach pozaszkolnych takich jak:
-
szkolenia,
-
kursy,
-
sympozja,
-
seminaria,
-
konferencje.
Należy pamiętać, że udział pracownika w szkoleniu czy konferencji musi zmierzać do podniesienia jego kwalifikacji zawodowych, nie zaś do utrzymania czy przedłużenia posiadanych przez zatrudnianego uprawnień czy umiejętności.
Trzeba zwrócić uwagę na bardzo ważną rolę pracodawcy, jaką ustawodawca przypisał zatrudniającemu w ustawowej definicji podnoszenia kwalifikacji zawodowych.
Co prawda, umożliwienie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych jest jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy, to jednak doskonalenie pracownika możliwe jest z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą. To pracodawca decyduje zatem o tym w jakich formach doskonalenia i dokształcania powinni uczestniczyć zatrudniani przez niego pracownicy oraz o tym, którzy pracownicy będą podnosić swoje kwalifikacje.
Bez zgody pracodawcy na doskonalenie pracownikowi nie przysługują roszczenia o płatny urlop szkoleniowy oraz płatne zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania.
