Zgodnie z art. 154 Kodeksu pracy, pracownik nabywa prawo do:
- 20 dni urlopu, jeżeli pozostaje zatrudniony przez okres krótszy niż 10 lat, lub
- 26 dni urlopu, jeżeli jest zatrudniony dłużej niż 10 lat.
Wskazane unormowanie ma charakter bezwzględny, a więc, aby pracownik mógł korzystać z urlopu w dłuższym wymiarze, musi legitymować się stażem pracy powyżej 10 lat. Należy pamiętać, że wskazana reguła dotyczy tylko pracowników pracujących w pełnym wymiarze czasu pracy. Wymiar urlopu pracownika pracującego np.: na pół etatu, obliczany jest bowiem proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika.
Pracownikowi, który w danym roku osiąga 10-letni staż pracy, przysługuje od tego momentu urlop uzupełniający, np.: gdy pracownikowi z dniem 15-ego września upływa 10-letni staż pracy, to od tego momentu należy mu się urlop uzupełniający w wymiarze 6 dni. W kolejnych latach urlop należy się mu już w pełnym, 26-dniowym, wymiarze.
Obliczając wymiar przysługującego urlopu, należy pamiętać o art. 155 Kodeksu pracy, który jest bardzo istotny z punktu widzenia pracownika. Otóż, przepis ten wskazuje co poza pracą wykonywaną na podstawie umowy o pracę, wlicza się do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu. Zatem, do okresu pracy wlicza się z tytułu ukończenia:
- zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 3 lata,
- średniej szkoły zawodowej - przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż 5 lat,
- średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych - 5 lat,
- średniej szkoły ogólnokształcącej - 4 lata,
- szkoły policealnej - 6 lat,
- szkoły wyższej - 8 lat.