Pracownik z jednym pracodawcą może zawrzeć dwie umowy o pracę ale tylko pod warunkiem, że rodzaj pracy w każdej z tych umów jest inny. Potwierdza to wyrok Sądu Najwyższego z 13 marca 1997 r. (I PKN 43/97), zgodnie z którym z tym samym pracodawcą, w zakresie wykonywania pracy tego samego rodzaju, pracownik może pozostawać tylko w jednym stosunku pracy.
Dlatego też można stwierdzić, że istnieje zakaz zawierania dodatkowych umów o pracę z własnym pracownikiem na pracę tego samego rodzaju, jaką wykonuje w ramach podstawowej umowy o pracę. Jest on podyktowany ograniczeniami związanymi z zatrudnianiem pracowników w godzinach nadliczbowych. Zawarcie takiej umowy stanowiłoby próbę obejścia przepisów o czasie pracy poprzez omijanie limitu dopuszczalnej pracy w nadgodzinach.