Nordic Walking - dwa kije na cukrzycę typu 2

Nazwę Nordic Walking wymawia się jako „Nohrdick Wohkin”. Nazwa pochodzi z języka angielskiego i oznacza nordic walking. Termin jest znany od 1979 roku i odnosi się do formy ćwiczeń, polegającej na chodzeniu w szybkim tempie, używając dwóch kijków dla zwiększenia siły. Nordic walking jest podobny do narciarstwa biegowego – ale bez śniegu i bez nart.

Po prostu wypróbuj Nordic Walking. Zabierz ze sobą do lasu stare kijki narciarskie.

Unikaj chodzenia po asfalcie, upewnij się, że chodzisz po miękkim leśnym podłożu – Twoje „testowe” kije narciarskie mają bowiem inne końcówki niż prawdziwe kije do Nordic Walking. Kije narciarskie ślizgają się po asfalcie, co mogłoby Cię wytrącić z równowagi.

Maszeruj po lesie i cały czas używaj kijków narciarskich, stawiając każdy krok – dzięki temu dodasz sobie energii. Sprawdza się to szczególnie dobrze pod górę.

Niektórzy po prostu ciągną kijki za sobą. Dzięki temu ręce pozostają w miarę w spoczynku, co pozwala uniknąć naturalnego kołysania się ramion w przeciwnych kierunkach. To gorsze niż chodzenie bez kijków. Aby móc z radością wykorzystać możliwości siły ramion, kijki muszą mieć odpowiednią długość.

Jak obliczyć optymalną długość kijów do Nordic Walking? Długość ciała (w centymetrach) x 0,66. Od otrzymanego wyniku odejmij 2 centymetry.

Nowoczesne kije mają regulację teleskopową. Pozwala to na uzyskanie dowolnej długości. Kije wykonane z włókna węglowego są stabilniejsze i lepiej amortyzują uderzenia – ale są też droższe od tych wykonanych z aluminium.

Ważne: Prawidłowe prowadzenie taśmy.Dzięki temu zaoszczędzisz dużo siły w przedramieniu: przełóż dłoń przez pętlę i chwyć kij za uchwyt, tak jak to pokazano na rysunku. Nawet jeśli puścisz uchwyt, pętla będzie trzymać się nadgarstka.

Krok 1: Kije są zawsze skierowane ukośnie do tyłu.

Krok 2: Gdy kij znajduje się z przodu, dłoń jest zamknięta.

Krok 3: Kijki dotykają podłoża poniżej środka ciężkości Twojego ciała.

Krok 4: Wykonuj wymach ramionami w stawie barkowym.

Krok 5: Pochyl tułów lekko do przodu.

Krok 6: Obręcz barkowa obraca się w przeciwnym kierunku względem obręczy miedniczej.

Krok 7: Jeśli ramię wypycha drążek przed miednicę, otwórz dłoń.

1. Zawsze mierz stężenie poziomu cukru we krwi przed wyjściem. Nie należy wyruszać w drogę, gdy stężenie glukozy we krwi jest niższe niż 110 mg/dl.

2. Na spacery po lesie zabieraj ze sobą przekąskę węglowodanową.

3. Nigdy nie chodź sam. Chodzenie w towarzystwie jest nie tylko bezpieczniejsze, ale także o wiele przyjemniejsze.

4. Na początku wystarczą krótkie odcinki. Przyzwyczajaj powoli organizm do nowej, nieznanej mu dotychczas formy ćwiczeń. Zakwasy są najzupełniej normalne.