Metoda szczegółowej identyfikacji jako najlepsza spośród metod wyceny rozchodów zapasów

Data: 22-04-2016 r.

Zdarza się, że ceny nabycia, zakupu albo koszty wytworzenia jednakowych towarów (bądź uznanych za jednakowe, ze względu na podobieństwo ich rodzaju i przeznaczenie) są różne. Wówczas przepisy ustawy o rachunkowości pozwalają organizacji wycenić wartość stanu końcowego rzeczowych składników aktywów obrotowych według jednej z przyjętych metod ustalania wartości ich rozchodu. Najkorzystniejszą z nich jest metoda szczegółowej identyfikacji. Ale uwaga! Nie zawsze można z niej skorzystać.

Możliwe do zastosowania metody ustalania wartości rozchodu wskazanych wyżej towarów są następujące:

 
  • według cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów,

  • poprzez przyjęcie, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które zostały nabyte lub wytworzone najwcześniej, czyli stosując tzw. metodę FIFO (pierwsze przyszło – pierwsze wyszło),

  • przy założeniu, że rozchód składników aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka nabyła lub wytworzyła najpóźniej, czyli stosując tzw. metodę LIFO (ostatnie przyszło – pierwsze wyszło),

  • w drodze szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen (kosztów) tych składników aktywów, które dotyczą ściśle określonych przedsięwzięć, niezależnie od daty ich zakupu lub wytworzenia.

dr Katarzyna Trzpioła, specjalista ds. finansów i rachunkowości Wydział Zarządzania UW

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Ochrona danych osobowych w organizacji pozarządowej według RODO

pobierz

Inwentaryzacja roczna w NGO

pobierz

Zakładowy plan kont w organizacji pozarządowej

pobierz

Odpowiedzialność zarządu za zaległości podatkowe NGO

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 38892 )
Array ( [docId] => 38892 )