Rodzice winą za niewłaściwe zachowanie swojego dziecka w młodszych klasach obarczają często wychowawcę. Nie przyjmują do wiadomości, że w kolorowej i wesołej sali jest za dużo bodźców, jak na możliwości systemu nerwowego ich malca. Nieposłuszeństwo, nadmierne rozkojarzenie oraz wyjątkowa impulsywność mogą wskazywać na symptomy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej czyli ADHD.
Objawy nadpobudliwości dziecka
Dziecko z ADHD ma za mało zdolności do wewnętrznej kontroli i hamowania swojego zachowania. Reaguje szybko, bezmyślnie i często nieadekwatnie do sytuacji, nie potrafi zatrzymać swoich odruchów i tym samym wpędza się w prawdziwe tarapaty. Tendencje te można zauważyć już u 3-latka, jednak im dziecko jest starsze, tym wyraźniej uwydatniają się te cechy.
Na nadpobudliwość psychoruchową mogą wskazywać następujące zachowania dziecka:
- podczas zajęć ciągle się wierci, jest nadmiernie gadatliwe, szybko nudzi się, ma trudność skupienia się na jednej czynności, brakuje mu cierpliwości, wytrwałości;
- często psuje zabawki, gubi różne rzeczy;
- nie kończy zabawy lub powierzonych mu zadań;
- przerywa czynności innym;
- robi wokół siebie bałagan;
- łatwo ulega różnym urazom;
- nie potrafi radzić sobie z porażkami;
- reaguje zanim pomyśli;
- ma nad wyraz dużą potrzebę ruchu, niespożytą energię;
- charakteryzuje się dużą wrażliwością i silną reakcją na bodźce;
- często popada w konflikty z otoczeniem, bywa trudne w kontakcie, niesforne, nie ma zbyt wielu kolegów;
- ma kłopoty w podporządkowywaniu się poleceniom;
- posiada silną potrzebę zauważenia, uznania, docenienia.