Pomoc psychologiczno-pedagogiczna: odraczanie obowiązku szkolnego

Nowości oświatowe, które wprowadziła znowelizowana ustawa o systemie oświaty pozwalają rodzicom i opiekunom na odroczenie obowiązku szkolnego dziecka na podstawie opinii wydawanej przez poradnię, w której udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Wcześniej o odroczeniu tego obowiązku decydował dyrektor szkoły. Oprócz tego ustawa o systemie oświaty umożliwia cofnięcie dziecka do zerówki już po rozpoczęciu przez nie edukacji w pierwszej klasie szkoły podstawowej, jeżeli w pierwszym semestrze nauki okaże się, że jego rozwój psychofizyczny nie odpowiada jeszcze wymaganiom stawianym przez szkołę.

Rodzie dziecka, które osiągnęło wiek szkolny mogą złożyć do dyrektora szkoły wniosek o odroczenie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego. Ustawa o systemie oświaty stanowi, że do wniosku należy dołączyć opinię wydaną przez poradnię, w której udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Z opinii musi jednoznacznie wynikać, że w przypadku danego ucznia istnieje potrzeba odroczenia obowiązku szkolnego.

Termin na złożenie wniosku mija 31 grudnia roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy sześć lat i dotyczy ono roku szkolnego, w którym ma rozpocząć lub już rozpoczęło ono spełnianie obowiązku szkolnego (art. 16 ust. 3-4 ustawa o systemie oświaty). Oznacza to, że ustawa o systemie oświaty umożliwia cofnięcie dziecka do zerówki, jeżeli  stwierdzone zostanie, że nie wykazuje ono psychofizycznej dojrzałości do rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej.

W przypadku uczniów, którym odroczono spełnianie obowiązku szkolnego ustawa o systemie oświaty nakazuje kontynuowanie przygotowania przedszkolnego w przedszkolu lub w innej formie wychowania przedszkolnego (art. 16 ust. 4c ustawa o systemie oświaty).