Księgi rachunkowe mają być źródłem informacji o podstawie opodatkowania

Kategoria: CIT
Autor: Katarzyna Trzpioła
Data: 10-03-2015 r.

Faktyczna data zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji wydatku i wpływać na moment zaliczenia go do kosztów podatkowych. Ustawa o rachunkowości określa sposób prowadzenia ksiąg, ale nie może rozstrzygać o zaliczaniu wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Według organów fiskusa wydatki stają się kosztem uzyskania przychodu dopiero w momencie ujęcia ich w księgach zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o rachunkowości. Moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym. Jeśli zatem np.  wydatki remontowe dla celów bilansowych rozliczane są w czasie, to w tym samym okresie powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów do celów podatkowych, o czym.

Z taką właśnie interpretacją spotkała się spółka, która wydatki na remonty dotyczące środków trwałych zaliczała jednorazowo do kosztów księgowych w chwili ich poniesienia. Na potrzeby podatku dochodowego od osób prawnych spółka zaliczała te wydatki jednorazowo do kosztów podatkowych w chwili ich poniesienia (tj. na moment ich ujęcia w księgach rachunkowych).

Sprawa trafiła do sądu, który stwierdził, że jedynym warunkiem poniesienia kosztu jest jego zaksięgowanie w księgach rachunkowych podatnika niezależnie od rodzaju konta, na którym taka operacja zostanie dokonana. Faktyczna data dokonania zapisu w księgach rachunkowych nie może zmieniać kwalifikacji danego wydatku i wpływać na moment zaliczenia go jako kosztu. Data zapisu jest tylko datą technicznego wprowadzenia informacji do systemu, a nie datą ujęcia kosztu.

W art. 9 ust. 1 ustawy o CIT zaznaczone jest, że podatnicy są zobowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych.

Księgi rachunkowe mają być źródłem informacji dla ustalenia m.in. podstawy opodatkowania, natomiast informacje z nich wynikające muszą być zgodne z przepisami prawa podatkowego. Zasady rachunkowości, przepisy prawa bilansowego nie mogą zaś determinować wysokości podstawy opodatkowania.

Źródło:

Wyrok NSA z 26 listopada 2014 r., FSK 2596/12, II FSK 115/13

dr Katarzyna Trzpioła, specjalista prawa podatkowego i bilansowego, Wydział Zarządzania UW

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Najważniejsze zmiany w podatkach 2016 roku

pobierz

Imprezy integracyjne

pobierz

Zmiany w podatkach 2016

pobierz

Sprawdź, jak rozliczać VAT przy okresowym braku sprzedaży

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 36717 )
Array ( [docId] => 36717 )