Niższy podatek od domku letniskowego

Opodatkowanie podatkiem od nieruchomości domków letniskowych od dłuższego czasu budzi kontrowersje. Starostwie dokonują zmian w ewidencji gruntów i budynków, przekształcając domki letniskowe wraz z gruntami, na budynki mieszkalne i grunty budowlane. Takie działania starostw, na wniosek posiadacza nieruchomości lub z urzędu, powodują radykalne obniżenie dochodów gmin z podatków od nieruchomości z terenów przeznaczonych na wypoczynek, turystkę i rekreację. Stawka podatku należnego od budynków mieszkalnych jest ok. 10-krotnie niższa niż od budynków pozostałych, do których do tej pory gminy zaliczały domki letniskowe.

Zmiany dokonywane przez starostwa w ewidencji gruntów i budynków przeprowadzane są na podstawie rozporządzenia ministra administracji i cyfryzacji z 12 lutego 2013 roku w sprawie bazy danych geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, bazy danych obiektów topograficznych oraz mapy zasadniczej (Dz.U. nr 18, poz. 383). Nie ma przepisów zawierających pojęcie „domek letniskowy” przy klasyfikacji obiektów budowlanych. Nigdzie nie zdefiniowano na potrzeby ustawy o podatkach i opłatach lokalnych pojęcia „budynek mieszkalny” i „budynek letniskowy” ani też nie nakazano poszukiwania tych definicji w przepisach prawa budowlanego.

Dla ustalenia właściwej stawki podatku od nieruchomości należy ustalić podstawową funkcję użytkową. W ocenie sądów w pierwszej kolejności o przynależności danego budynku do określonej kategorii dla celów podatkowych rozstrzyga rodzaj budynku ujawniony w ewidencji prowadzonej przez właściwego starostę. Ewidencja ta jest bowiem urzędowym źródłem informacji faktycznych, wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych i podatkowych, z którego wynika domniemanie zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.