Nowe stawki podatków lokalnych określono w obwieszczeniu ministra finansów z 7 sierpnia 2013 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych w 2014 roku. Zostało wydane na podstawie ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Jej art. 20 przewiduje, że górne granice stawek kwotowych, obowiązujące w danym roku podatkowym są corocznie zmieniane na następny rok w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych. Chodzi o wskaźnik w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.
Ustawa stanowi, że minister finansów ogłasza w obwieszczeniu publikowanym w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” górne granice stawek kwotowych na każdy rok podatkowy z uwzględnieniem wspomnianej wyżej zasady, zaokrąglając je w górę do pełnych groszy. Innymi słowy, resort finansów ustala maksymalną wysokość stawek. Natomiast konkretną wysokość stawek na danym terenie określa w uchwale rada gminy. Podatki lokalne zasilają bowiem kasy gmin (miast).
Zatem ustalane przez rady gmin stawki nie mogą oczywiście przekroczyć limitów określonych we wspomnianym już obwieszczeniu ministra finansów w sprawie górnych granic stawek kwotowych. Warto również wiedzieć, że przy określaniu wysokości stawek podatku od nieruchomości oraz podatku od określonych środków transportowych rada gminy może różnicować ich wysokość, stosując ustawowe kryteria.