Kościelna działalność charytatywno-opiekuńcza na specjalnych zasadach

Kategoria: PIT

Data: 20-03-2015 r.

Rodzajem ulgi związanej z działalnością kościołów, ale niedotyczącej kultu religijnego jest odliczanie darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Możliwość wyłączenia takich darowizn z podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym wynika w tym przypadku nie z przepisów o PIT i CIT, lecz z odrębnych ustaw regulujących stosunek państwa do poszczególnych kościołów w Polsce (tzw. ustawy kościelne).

Oprócz art. 55 ust. 7 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na dokonywanie tego rodzaju odliczeń pozwalają również odpowiednie regulacje dotyczące:

Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego,
Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego,
Kościoła Ewangelicko-Reformowanego,
Kościoła Ewangelicko-Metodystycznego,
Kościoła Chrześcijan Baptystów,
Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego,
Kościoła Polskokatolickiego,
Kościoła Katolickiego Mariawitów,
Kościoła Starokatolickiego Mariawitów,
Kościoła Zielonoświątkowego.

Podatnik ma prawo do odliczenia tego rodzaju darowizny pod warunkiem, że ma pokwitowanie jej otrzymania wydane przez kościelną osobę prawną. Kolejny wymóg określony obowiązującymi w tym zakresie przepisami to otrzymanie (od obdarowanego) w okresie 2 lat od dnia przekazania darowizny sprawozdania o jej przeznaczeniu na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Przy czym w momencie dokonywania odliczenia zainteresowany powinien dysponować jedynie pokwitowaniem odbioru darowizny. Nie musi natomiast jeszcze mieć wspomnianego wcześniej sprawozdania (tak np. dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 19 stycznia 2009 r., nr ILPB2/415–697/08–2/WM).

Darowizny przekazywane na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą podlegają odliczeniu w pełnej wysokości.

Limity dotyczące odliczania przekazanych darowizn, w wysokości odpowiednio 6% i 10% dochodu nie znajdą w tym przypadku zastosowania, ponieważ art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej i jego odpowiedniki w pozostałych ustawach kościelnych są przepisami szczególnymi w stosunku do powołanych wcześniej regulacji ustaw o PIT i CIT. Z niektórych ustaw kościelnych wynikają natomiast innego rodzaju ograniczenia. Polegają one na wyłączeniu możliwości skorzystania z omawianej ulgi w odniesieniu do darowizn przekazywanych przez osoby prawne i przyznaniu tego prawa jedynie darczyńcom będącym osobami fizycznymi. Takie ograniczenia przewiduje np. ustawa z 13 maja 1994 r. o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. nr 73, poz. 324 ze zm.), a konkretnie jej art. 19 ust. 2.

Podstawa prawna:

art. 9 ust. 3, art. 26, art. 26c, art. 27b ust. 1 pkt 1, art. 30c ust. 2, art. 45 ust. 1, art. 45c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
art. 7 ust. 5, art. 18, art. 18b, art. 27 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r., poz. 851),
art. 55 ust. 7 ustawy z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz. z 2013, poz. 1169 ze zm.).

Mariusz Olech, Specjalista ds. podatków

Zobacz także:

Tagi: odliczenia w PIT, darowizna