Na gruncie VAT rozliczanie przez sprzedawców faktur zmniejszających kwotę podatku należnego wymaga, co do zasady, uzyskania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę zwróconego towaru (art. 29a ust. 13 ustawy o VAT).
Czasami nie można rozliczyć faktury korygującej bez potwierdzenia
Fakturę korygującą można rozliczyć w dowolnej dacie następującej po otrzymaniu pierwszej zwrotki przy założeniu, że z posiadanej przez podatnika dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.
Nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca. Istnieją wyjątki od tej reguły. Określają je przepisy art. 29a ust. 15 ustawy o VAT. Wynika z nich między innymi, że warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia, mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, iż transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.
Przyjęcie takiego założenia oznacza, że fakturę korygującą można rozliczyć w deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D za dowolny okres rozliczeniowy, poczynając od okresu rozliczeniowego, w którym podatnik otrzymał pierwszą „zwrotkę” (w tym bowiem okresie spełniony został warunek udokumentowania próby doręczenia faktury korygującej). Można to zrobić w dowolnej dacie w wybranym okresie rozliczeniowym, gdyż przepisy nie wyznaczają dokładnej daty rozliczania faktur korygujących, do których ma zastosowanie art. 29a ust. 15 pkt 4 ustawy o VAT.
Art. 29a ust. 13-16 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: faktura, dokumenty VAT
