Wpłata kaucji ma zabezpieczać interesy wynajmującego. Z kaucji wynajmujący może potrącać należności względem najemcy.
Kiedy kaucja
Zapisy dotyczące kaucji można zawrzeć w prawie każdej umowie najmu lokalu. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy kaucji nie pobiera się, jeżeli umowa dotyczy najmu lokalu zamiennego lub socjalnego albo jeżeli jest zawierana w związku z zamianą lokalu, a najemca uzyskał zwrot kaucji bez dokonania jej waloryzacji.
Są to jedyne przypadki kiedy ustawa zabrania pobierania kaucji. Trzeba powiedzieć, że większość umów najmu lokali mieszkalnych zawiera zapis dotyczący kaucji.
Wysokość kaucji
Wynajmujący nie może dowolnie kształtować wysokości kaucji. Zgodnie z ustawą kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu. Ustawa nie reguluje natomiast minimalnej wysokości kaucji. Wydaje się, że strony mają pełną dowolność w tym zakresie. Teoretycznie minimalna wysokość kaucji może wynosić jeden grosz.
Najczęściej jednak kaucja ma wysokość maksymalną.
Zwrot kaucji
Ustawa stanowi, że kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu.