Nabycie prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego

Absencje chorobowe, świadczenie rehabilitacyjne, urlopy bezpłatne, szkoleniowe itp. pomniejszają okres, który jest uznawany za przepracowany. Ustawa w sposób enumeratywny wylicza przypadki, w których nie jest wymagane przepracowanie także okresu półrocznego, a dodatkowe wynagrodzenie roczne jest wypłacane proporcjonalnie do okresu pracy w danym roku kalendarzowym (art. 2 ust. 3 udwr). 

Na podstawie wskazanego przepisu prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego otrzymają pracownicy, którzy nie przepracowali okresu co najmniej 6 miesięcy, ale:

• są nauczycielami lub nauczycielami akademickimi i nawiązali stosunek pracy w trakcie roku kalendarzowego zgodnie z organizacja pracy szkoły lub uczelni,
• zostali zatrudnieni do pracy sezonowej na podstawie umowy na sezon trwający nie krócej niż trzy miesiące (art. 2 ust. 3 pkt 1-3),
• zostali zatrudnieni w wyniku przeniesienia służbowego,
  • na podstawie powołania lub wyboru,
  • w związku z likwidacją poprzedniego pracodawcy albo ze zmniejszeniem zatrudnienia z przyczyn dotyczących tego pracodawcy,
  • w związku z likwidacją jednostki organizacyjnej poprzedniego pracodawcy lub jej reorganizacją. W związku ze wskazanymi przepisami na dodatkowe wynagrodzenie roczne mogą liczyć nauczyciele, którzy rozpoczynają pracę od września lub od października (nauczyciele akademiccy), także w sytuacji, gdy wcześniej nie świadczyli pracy. 

Oznacza to również, że jeśli po nawiązaniu stosunku pracy nauczyciel będzie przebywał na zwolnieniu lekarskim, co pomniejszy okres świadczenia pracy, nie utraci on prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, a jedynie zostanie ono pomniejszone proporcjonalnie z uwagi na absencję chorobową. 

Pracownicy państwowi czy samorządowi mogą także nabyć prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego mimo nieprzepracowania co najmniej 6 miesięcy u danego pracodawcy, jeśli zatrudnienie nastąpiło w drodze przeniesienia służbowego.