Do transportu towarów drobnicowych, który dotyczy ładunków o małych gabarytach np. samochodów, najczęściej wykorzystywane są przewozy drogowe. W przypadku, gdy dostawa odbywa się na większe odległości stosuje się transport drogą morską, głównie na specjalnie przystosowanych do tego statkach nazywanych drobnicowcami.
Ograniczenia w transporcie drobnicowym
Ze względu na skomplikowane procedury przemieszczania, wysoką wartość czy brak możliwości utrzymania niezbędnych warunków przewozy drobnicowe nie zajmują się dostawą żywych roślin oraz zwierząt, towarów szybko psujących się np. żywność, papierów wartościowych, wyrobów jubilerskich ze złota, srebra, itp., broni, amunicji, materiałów i przedmiotów wybuchowych np. bomby oraz materiałów promieniotwórczych.
Transport drobnicowy obejmuje jedynie materiały, które da się umieścić w opakowaniach np. beczkach, bańkach, butlach, workach, skrzyniach, koszach, klatkach, itp. oraz te, które da się zapakować w jednostkowe lub zbiorcze opakowania. Drugim rodzajem drobnicy są towary, które nie wymagają zapakowania np. samochody, rowery, motory, itp.
Organizacja transportu drobnicowego
Przewożąc i przeładowując towar drobnicowy należy zachować wszelkie możliwe środki ostrożności. Ważne jest, aby odpowiednio dobrać opakowanie do drobnicy, aby maksymalnie zabezpieczyć ją przed ewentualną utratą, zniszczeniem, uszkodzeniem czy szkodliwym działaniem sił natury.
Tego typu ładunek należy odpowiednio oznakować, aby móc zidentyfikować, co mieści się w danym opakowaniu i jak z nim postępować. Warto też w celu zaoszczędzenia czasu i wysiłku pakować je tak, aby zostały one zjednostkowane, czyli np. połączenie kilku paczek czy klatek w zbiorczą jednostkę ładunkową. W tym celu towar można poddać stropowaniu (wiązanie kilku sztuk razem), paletyzacji (układanie towaru na paletach np. typu EURO), konteneryzacji (wkładanie materiałów do specjalnego kontenera) lub łączyć je w pakiety, paczki, itp.
Sylwia Stwora
Zobacz także:
