Dla pracowników otrzymujących wynagrodzenie wynikające z osobistego zaszeregowania, określonego stawką miesięczną, wynagrodzenie za 1 godzinę dyżuru ustala się, dzieląc miesięczną stawkę wynagrodzenia przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu (liczbę godzin nominalnych do przepracowania, według wymiaru czasu pracy, a nie wynikających z grafiku pracownika). Przy stawce godzinowej wystarczy pomnożyć ją przez liczbę godzin dyżuru.
Jak ustalić wynagrodzenie za czas dyżuru, gdy nie został on zrekompensowany czasem wolnym
Sposób obliczenia wynagrodzenia za dyżur zależy od tego, czy w pensji pracownika jest wyodrębniona stawka osobistego zaszeregowania. Jest to tylko i wyłącznie wynagrodzenie zasadnicze określone w stałej stawce miesięcznej bądź ustalone stawką za jedną godzinę pracy, bez żadnych dodatków, nawet stałych. Wyjątkiem jest dodatek funkcyjny, który może być wliczony przez pracodawcę do tej kategorii.
Przykład:
Wynagrodzenie pracownicy to stawka zasadnicza w wysokości 3.700 zł. Przysługuje jej również dodatek za staż pracy − 555 zł oraz premia regulaminowa stanowiąca 10% płacy zasadniczej. W sierpniu br. na polecenie pracodawcy dyżurowała łącznie przez 11 godzin, za co nie otrzymała czasu wolnego. Za dyżur przysługuje jej wynagrodzenie w wysokości 254,43 zł, co wynika z następujących obliczeń:
- 3.700 zł : 160 godz. do przepracowania w sierpniu = 23,13 zł,
- 23,13 zł × 11 godz. = 254,43 zł.
W przypadku braku stawki osobistego zaszeregowania, a więc gdy pracownik ma wynagrodzenie zmienne wynikowe (np. prowizję, akord i ewentualnie inne składniki jak dodatki bądź premie), to przy ustalaniu wynagrodzenia określonego procentowo (60% wynagrodzenia) stosuje się zasady obowiązujące przy ustalaniu wynagrodzenia za urlop. Oznacza to, że do podstawy wynagrodzenia za dyżur wlicza się te składniki należne ze stosunku pracy, które są brane do obliczania wynagrodzenia urlopowego.
Składniki wynagrodzenia w stałej stawce miesięcznej przyjmuje się w wysokości obowiązującej w miesiącu dyżurowania. Zmienne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc uwzględnia się w łącznej wysokości wypłaconej pracownikowi w okresie 3 miesięcy poprzedzających miesiąc dyżuru.
W celu obliczenia należności za jedną godzinę:
-
według składników wynagrodzenia określonych w stawce miesięcznej w stałej wysokości − należy tę stawkę podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu,
-
według zmiennych składników wynagrodzenia − wynagrodzenie z 3 miesięcy dzieli się przez liczbę godzin przepracowanych przez pracownika w okresie, z którego ustala się to wynagrodzenie.
Przykład:
Pracownik jest zatrudniony w fabryce konserw i wynagradzany akordowo. Oprócz tego przysługuje mu dodatek za pracę w warunkach uciążliwych w kwocie 300 zł. We wrześniu, poza godzinami pracy, miał dyżur w miejscu pracy trwający łącznie 24 godziny, wszystkie przepracowane. W tym samym miesiącu odebrał wolne w wymiarze 16 godzin (2 dni), a za 8 godzin przysługuje mu wynagrodzenie. W okresie 3 miesięcy poprzedzających wrzesień, tj. w sierpniu, lipcu i czerwcu, jego wynagrodzenie wyniosło odpowiednio: 2.956 zł, 3.120 zł i 2.189 zł. Przepracował w tym czasie łącznie 464 godziny (512 godzin nominalnych − 48 godzin urlopu wypoczynkowego).
Obliczenie wynagrodzenia za 8 godzin dyżuru:
dodatek za pracę w warunkach uciążliwych we wrześniu – 300 zł,
łączne wynagrodzenie zmienne z okresu sierpień – czerwiec – 8.265 zł.
1. Stały dodatek należy podzielić przez liczbę godzin do przepracowania we wrześniu:
300 zł : 176 godz. = 1,70 zł.
2. Zmienne wynagrodzenie dzieli się przez liczbę godzin z 3 miesięcy: 8.265 zł : 464 godz. = 17,81 zł.
3. Suma obu stawek godzinowych: 1,70 zł + 17,81 zł = 19,51 zł × 60% = 11,71 zł.
4. Wynagrodzenie za 8 godzin dyżuru we wrześniu: 11,71 zł × 8 godz. = 93,68 zł.
Podstawa prawna:
-
art. 1511 § 2 i 3, art. 1513, art. 1515 ustawy z 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.),
-
§ 4 i 4a rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. nr 62, poz. 289 ze zm.).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
