Pracownicze koszty uzyskania przychodów obowiązują przy każdej wypłacie

Data: 22-11-2013 r.

Stosowanie kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy pracowników uzależnione jest od otrzymywania przychodów ze stosunku pracy, nie zaś od pozostawania w tym stosunku. Należy więc je stosować w każdym miesiącu, w którym pracownik bądź były pracownik otrzymał jakiekolwiek należności ze stosunku pracy.

Pracownicze koszty uzyskania przychodów stosuje się w zryczałtowanej wysokości obowiązującej w roku, w którym dokonywana jest wypłata świadczenia ze stosunku pracy.

Wydawałoby się zatem, że koszty uzyskania należy zawsze stosować w tej samej, ustalonej wysokości – bez względu na to, czy pracownik jest nadal zatrudniony, czy też umowa o pracę uległa rozwiązaniu bądź wygaśnięciu. Tak będzie oczywiście w przypadku kosztów zwykłych. Natomiast do zastosowania kosztów w podwyższonej wysokości niezbędne jest złożenie w tej sprawie oświadczenia przez pracownika. Oznacza to, że o zastosowaniu wyższej stawki kosztów uzyskania przychodów informuje pracownik, a nie podatnik.

Oświadczenie złożone pracodawcy w sprawie stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów przestaje obowiązywać od miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do rozwiązania stosunku pracy.

W sytuacji gdy pracownik nie przepracował pełnego miesiąca, a wypłata odbywa się w tym samym miesiącu, w którym następuje rozwiązanie stosunku pracy, stosuje się koszty w wysokości przysługującej pracownikowi. Koszty uzyskania są bowiem zryczałtowane i niepodzielne, zatem już w pierwszym dniu pracy w danym miesiącu pracownik nabywa do nich prawo.

Inaczej będzie, w sytuacji gdy wypłata jest dokonywana w miesiącu kolejnym. W tym miesiącu nie łączy pracownika z pracodawcą stosunek pracy. Podobnie będzie w przypadku dokonywania ewentualnych wypłat w kolejnych miesiącach – tu należy zastosować już koszty w podstawowej wysokości. Gdyby bowiem uznać, że oświadczenie złożone w trakcie trwania umowy o pracę obowiązuje również po jej rozwiązaniu, należałoby oczekiwać, iż każdy były pracownik powinien informować swoich poprzednich pracodawców o zmianie miejscowości zamieszkania, a tym samym – swojego „statusu podatkowego”.

Nie ma przy tym przeszkód, aby pracownik zastosował w zeznaniu rocznym do otrzymanej nagrody rocznej koszty w podwyższonej wysokości. Przepisy dotyczące pracowniczych kosztów uzyskania przychodu odnoszą się bowiem do przychodów ze stosunku pracy uzyskanych przez podatnika, a nie pracownika. Zatem pracownik, który wie, że jego miejsce zamieszkania jest nadal położone poza miejscowością, w której mieści się dawny zakład pracy, może uwzględnić te koszty w zwiększonej wysokości, tj. 139,06 zł (w 2013 r.) za miesiąc, w którym otrzymał należności.

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Oskładkowanie umów cywilnoprawnych – 11 odpowiedzi na pytania

pobierz

Okres zasiłkowy

pobierz

Jak rozliczać ekwiwalent za niewykorzystany urlop w 2017 roku

pobierz

Dokumenty ubezpieczeniowe – 8 odpowiedzi na pytania

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 33045 )
Array ( [docId] => 33045 )