Urlop wypoczynkowy po okresie długotrwałej niezdolności do pracy

Orzecznictwo sądowe w kwestii udzielenia urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po okresie długotrwałej niezdolności do pracy z powodu choroby, w przypadku niewykonania badań kontrolnych jest niejednolite. We wcześniejszych orzeczeniach Sad Najwyższy wypowiadał się przeciwko udzieleniu urlopu wypoczynkowego w takiej sytuacji. Przyjmowano bowiem, iż rozpoczęcie przez pracownika korzystania z udzielonego mu przez pracodawcę urlopu wypoczynkowego jest równoznaczne ze stawieniem się do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności. Ponadto uznawano, iż niezdolność do pracy wyłącza możliwość korzystania z urlopu zgodnie z jego przeznaczeniem w związku z udzielenie urlopu w okresie niezdolności do pracy jest prawnie niedopuszczalne, również wówczas gdy pracownik wyraził na to zgodę.

Jednak w 2008 r. dotychczasowe stanowisko Sądu Najwyższego uległo zmianie. Uznano, iż nie pozostaje w sprzeczności z przepisami prawa pracy rozpoczęcie zaplanowanego urlopu wypoczynkowego, bezpośrednio po ustaniu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą pracownika, która trwa dłużej niż 30 dni, bowiem urlop wypoczynkowy polega na czasowym niewykonywaniu pracy na dotychczasowym stanowisku i już choćby z tego powodu nie można uznać, że koniecznym warunkiem rozpoczęcia urlopu jest przeprowadzenie kontrolnych badań lekarskich. Badania te są konieczne przed dopuszczeniem do wykonywania pracy.