Pracownik zatrudniany na stanowisku operatora wózków podnośnikowych powinien posiadać orzeczenie lekarza medycyny pracy stwierdzające brak przeciwwskazań do takiej pracy. Warto zauważyć, że wobec takiego pracownika nie ma wymogu przeprowadzania badań psychofizycznych ani badań do prac na wysokości.
Na skierowaniu na badania powinno być wskazane przyszłe stanowisko pracy – operator wózka jezdniowego podnośnikowego z napędem silnikowym. Natomiast lekarz medycyny pracy na podstawie badań ogólnych, a w razie potrzeby specjalistycznych (np.: okulistycznych, neurologicznych, testów sprawności psychoruchowej), wydaje stosowne orzeczenie, określając w nim przeciwwskazania czy ograniczenia (np. konieczność pracy w okularach korygujących wzrok) lub ich brak.
Wydanie pracownikowi imiennego zezwolenia do obsługi wózków jezdniowych podnośnikowych (ważnego na terenie zakładu pracy) musi być poprzedzone szkoleniem przeprowadzonym na podstawie programu zatwierdzonego przez Urząd Dozoru Technicznego i zdaniem egzaminu. Szkolenie prowadzić mogą wykładowcy o kwalifikacjach zatwierdzonych przez UDT, a zakład musi spełniać warunki do przeprowadzenia szkolenia w zakresie teoretycznym i praktycznym.
Dodatkowo pracownik zatrudniany na każdym nowym stanowisku pracy, a więc i operator wózka jezdniowego, musi przejść stosowny instruktaż stanowiskowy.
Podstawa prawna:
-
rozporządzenie ministra gospodarki z 10 maja 2002 r.w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (Dz.U. Nr 70, poz. 650, ze zm.),
-
rozporządzenie ministra gospodarki z 18 lipca 2001 r. w sprawie trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (Dz.U. Nr 79, poz. 849, ze zm.),
-
rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996r. w sprawie rodzajów prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej (Dz.U. Nr 62, poz. 287),
-
rozporządzenie ministra zdrowia i opieki społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 332, ze zm.),
-
rozporządzenie ministra gospodarki i pracy z 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860, ze zm.).
Lesław Zieliński, były główny inżynier zarządzania bezpieczeństwem pracy, rejestrowany audytor pomocniczy SZBP wg ISRS
Zobacz także:
