Gdy „trudne” zachowanie jest tylko sporadycznym przypadkiem, nie należy zbytnio się nim przejmować. Wystarczą upomnienie, zwrócenie uwagi na niestosowne zachowanie, które przeszkadza zarówno prowadzącemu, jak i uczestnikom szkolenia, krótka rozmowa w cztery oczy, np. w czasie przerwy. Jeśli jednak osoba utrudniająca sprawny przebieg zajęć nie reaguje na nasze prośby i rozmowy dyscyplinujące, należy odwołać się do innych metod. Jeżeli trener nie zrobi tego na początku szkolenia, istnieje niebezpieczeństwo, że będzie się ono nasilać, niekorzystnie wpłynie na innych członków grupy, a także na samą atmosferę zajęć.
W kontaktach z ludźmi trzeba pamiętać o zasadzie, że zachowanie wywołuje określoną reakcję. Istnieje wiele rodzajów trudnych zachowań, z jakimi można się spotkać podczas szkolenia. Najczęstsze z nich to: dominacja, nieuwaga, brak zaangażowania, nietolerancja, niestosowny śmiech, nadmierne krytykowanie, wypowiedzi nie na temat, przeszkadzanie, zasypianie. Dlatego dobrze jest pamiętać o wszystkich uczestnikach szkolenia: wyciszać dominatora, uaktywniać nieśmiałych i wycofanych. Trzeba ustalać jasne reguły i nie dopuszczać do ich przekraczania.