W związku z dużym prawdopodobieństwem wystąpienia zagrożenia, na które nie może mieć wpływu zarówno pracodawca, bezpośredni przełożony, jak i sam pracownik, ocena ryzyka dotycząca ratowników medycznych oraz kierowców karetek pogotowia ratunkowego jest stosunkowo trudna.
Wykonywane przez ratowników medycznych i kierowców karetek Pogotowia Ratunkowego czynności często wiążą się z pracą w ekstremalnych warunkach (np. przy braku możliwości wygrodzenia i zabezpieczenia terenu, na którym świadczona jest praca).
Bardzo często, ze względu na dobro pacjenta, ratownicy medyczni pracują, przekraczając dopuszczalne wartości dźwigania, przenoszenia czy podnoszenia. Z tego samego względu brakuje im również czasu na założenie środków ochrony indywidualnej. Jednak nawet taki argument, jak dobro pacjenta, nie powinien być usprawiedliwieniem niestosowania przepisów i zasad bhp.
Mimo to należy tu postępować zgodnie z ogólnymi standardami wykonywania oceny ryzyka zawodowego określonymi w Kodeksie pracy oraz rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Trzeba tu także pamiętać o stosunkowo nowym obowiązku dokonywania oceny ryzyka zawodowego zranienia ostrym narzędziem i przeniesienia zakażenia w wyniku ekspozycji na krew lub inny potencjalnie zakaźny materiał biologiczny na danym stanowisku pracy. Wynika on z obowiązującego od 27 czerwca 2013 r. rozporządzenia ministra zdrowia z 6 czerwca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi narzędziami używanymi przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.
Danuta Gutenplan, specjalista ds. bhp w SPZOZ Centralnym Szpitalu Klinicznym Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
Zobacz także:
