Przystosowanie wind do przewozu osób niepełnosprawnych

Minimalna szerokość kabiny windy do przewozu osób niepełnosprawnych powinna wynosić 1,1 m, a głębokość – 1,4 m.

W nowo wznoszonych niskich budynkach zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, niewymagających wyposażenia w windy, powinny być zainstalowane urządzenia techniczne zapewniające takim osobom dostęp na kondygnacje z pomieszczeniami użytkowymi, z których muszą one korzystać.

Co najmniej jedna z wind do komunikacji ogólnej w budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, ale też każda wydzielona w pionie lub odrębnej części (segmencie) takiego budynku, powinna być przystosowana do przewozu osób niepełnosprawnych, chorych na noszach oraz większych przedmiotów.

Dostęp do windy dla takich osób powinien być zapewniony z każdej kondygnacji użytkowej. Nie dotyczy to kondygnacji nadbudowanej lub powstałej w wyniku adaptacji strychu na cele użytkowe.

Odległość między zamkniętymi drzwiami przystankowymi windy a przeciwległą ścianą lub inną przegrodą powinna wynosić co najmniej:

• 1,6 m dla wind osobowych,

• 1,8 m dla wind towarowych małych,

• 3 m dla wind szpitalnych i towarowych.

Ponadto dla wygody i bezpieczeństwa niepełnosprawnych użytkowników windy wskazane jest, aby:

• kaseta wezwań była umieszczona na wysokości 0,9–1,1 m od poziomu posadzki,
• kabina była wyposażona w poręcz prowadzoną na wysokości 0,9 m i listwę odbojową na wysokości 0,2 m od poziomu podłogi kabiny oraz odkładaną ławeczkę,
• kaseta dyspozycyjna w układzie pionowym miała przyciski nie wyżej niż na wysokości 1,4 m, a w układzie poziomym w pasie 0,9–1,2 m,
• przyciski poza wzrokowym oznaczeniem miały wprowadzone oznakowanie dotykowe pismem Braille’a,
• zainstalowany był system informacji głosowej.