Powiązania dyrektywy niskonapięciowej (LVD) z innymi dyrektywami UE

Celem dyrektywy EMC jest mówiąc krótko zapobieganie wzajemnemu zakłócaniu się urządzeń elektrycznych. Poprzez spełnienie wymagań bezpieczeństwa sformułowanych w dyrektywie niskonapięciowej minimalizuje się niebezpieczeństwo związane z zakłóceniami elektromagnetycznymi oraz normalnie istniejącymi wahaniami napięcia zasilania, które mają wpływ na funkcjonowanie sprzętu elektrycznego. Należy projektować i produkować urządzenie elektryczne tak, aby zapewniać ochronę przed  zagrożeniami niemechanicznymi w przewidywalnych warunkach otoczenia.

Sprzęt elektryczny zaopatrzony w elektroniczne sterowanie, przykładowo elektryczne płyty kuchenne z funkcją dotykową, musi być zgodny dodatkowo z dyrektywą dotyczącą kompatybilności elektromagnetycznej. Zaleca się ponadto stosowanie specyfikacji technicznej serii EN 61000 norm zharmonizowanych z dyrektywą 2004/108/WE. Podobnie ma się rzecz np. z automatycznymi regulatorami elektrycznymi, do których mają zastosowanie normy serii EN 60730 zharmonizowane zarówno z dyrektywą 2004/95/We, jak i z 2004/108/WE.

W odniesieniu do sprzętu elektrycznego istnieje również współzależność między dyrektywą niskonapięciową oraz dyrektywą maszynową (MD) 2006/42/WE (w 2009 uchylono wcześniejszą dyrektywę maszynową 98/37/WE).

W przypadku części sprzętu elektrycznego zakresy dyrektyw pokrywają się. Należy wiedzieć wobec tego, kiedy i jak stosować pokrywające się ze sobą dyrektywy oraz umieć rozpoznać, czy do maszyn zasilanych elektrycznie mają zastosowanie obie dyrektywy, czy tylko jedna z nich. Dyrektywa 98/37/WE stanowiła, że w przypadku maszyn generujących zagrożenia o charakterze elektrycznym maszyna taka podlega dyrektywie niskonapięciowej, która uwzględnia bezpieczeństwo mechaniczne, czym zapewnia taki sam poziom ochrony jak dyrektywa maszynowa.

Zasadą było, że producent musiał sam na podstawie przeprowadzonej oceny ryzyka określić, czy do jego wyrobu stosują się przepisy dyrektywy niskonapięciowej, czy maszynowej. Mogła mu w tym pomóc ocena ryzyka opracowywana przez jednostki normalizacyjne w oparciu o normy zharmonizowane wydane tylko do dyrektywy niskonapięciowej bądź tylko do dyrektywy maszynowej, biorąc pod uwagę dominujące rodzaje ryzyka, czego przykładem są narzędzia ręczne i przenośne o napędzie elektrycznym, dla których uzgodniono, że normy europejskie odnoszące się do tego sprzętu będą publikowane tylko do dyrektywy maszynowej, co oznacza, że należy poddać je procedurze oceny zgodności zgodnej z dyrektywą maszynową, a nie niskonapięciową.