Strategie zarządzania kapitałem obrotowym netto

Przez kapitał obrotowy netto należy rozumieć różnicę między aktywami obrotowymi i zobowiązaniami krót­koterminowymi.

Do najważniejszych decyzji podejmowanych w obszarze kapitału obrotowego netto można zaliczyć:

• Zarządzanie kredytem kupieckim (handlowym, towarowym).
  Oznacza to po prostu możliwość wydłużania lub skracania okresu kredytowania odbiorców, ustalania cen, terminów zapłaty, opustów cenowych związanych z terminem płatności i wielkością zakupów, ustalania limitów kredytowych. Zwróćmy uwagę, że decyzje te wymagają ścisłej współpracy służb fi­nansowych i marketingowych.
• Zarządzanie zapasami.
  Chodzi tu o ustalenie bezpiecznego poziomu zapasów za­pewniających ciągłość procesów gospodarczych, tj. ciągłość sprzedaży i produkcji.
  Ważną kwestią jest sposób finansowania zapasów oraz wybór właściwych proporcji między kredytem kupieckim dostawców a różnymi kredytami bankowymi: obrotowymi, w rachunku bieżącym.
• Zarządzanie zobowiązaniami krótkoterminowymi.
  W tym przypadku należy określić krótkoterminowe potrzeby finansowe oraz źródła ich finansowania.

Zauważmy, że firmy utrzymują niezbędny poziom rezerw gotówko­wych i innych ekwiwalentów gotówki z wielu powodów, np.:

1. w celu zapewnienia zapłaty wierzycielom firmy w przypadku wystąpienia opóźnień w ściąganiu należności;

2. aby zapobiec ewentualnym stratom spowodowanym ko­niecznością dokonania szybkiej sprzedaży, często poniżej kosztów; aby za wszelką cenę zgromadzić niezbędne środki niezbędne do spłaty zobowiązań. Zauważmy, że brak termi­nowej spłaty może niekiedy utrudnić przyszłą współpracę z dostawcami. W późniejszym okresie będą oni oferowali firmie gorsze warunki dostaw, wiążące się przykładowo z koniecznością zapłaty gotówkowej lub też zapewnienia zabezpieczeń;

3. aby uniknąć wysokich kosztów pozyskiwania kapitału w sy­tuacjach kryzysowych, tj. związanych z koniecznością utrzymania płynności finansowej. Potencjalnego dłużnika traktuje się wówczas jako kontrahenta o podwyższonym poziomie ryzyka;

4. aby zapewnić właściwe relacje między tempem wzrostu firmy, jej sprzedaży a poziomem aktywów obrotowych. Zwróćmy bowiem uwagę, że wzrost sprzedaży powoduje konieczność utrzymania większego poziomu zapasów i należności. Określa to z kolei zapotrzebowanie na środki niezbędne do ich finansowania.

W zakresie zarządzania kapitałem obrotowym mamy do wyboru następujące strategie, zakładające różne proporcje aktywów obrotowych i zobowiązań krótkoterminowych, charakteryzujące się różnym poziomem ryzyka:

• Strategia agresywna polega na dużym udziale zobowiązań krótkoterminowych w finansowaniu firmy oraz na minimaliza­cji posiadanych środków pieniężnych, należności i zapasów.
• Strategia konserwatywna sprowadza się do utrzymywania wy­sokiego poziomu środków pieniężnych, należności i zapasów oraz do finansowania się przede wszystkim zobowiązaniami długoterminowymi.
• Strategia umiarkowana jest pośrednią między dwiema wcze­śniej wymienionymi.