Zakup paliwa za granicą – jak właściwie liczyć koszty uzyskania przychodów

Przepisy ustawy o PIT wyłączają, co do zasady, możliwość zaliczania podatku od towarów i usług do kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT). Od wielu lat przyjmuje się jednak powszechnie, że podatkiem od towarów i usług w rozumieniu tych przepisów nie są podatki nakładane przez państwa nienależące do Unii Europejskiej. W konsekwencji nie ulega wątpliwości, że w przypadku zakupów towarów i usług dokonywanych w państwach nienależących do Unii Europejskiej do kosztów uzyskania przychodów mogą być zaliczane wydatki w kwotach brutto (interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 grudnia 2009 r. – sygn. ITPB3/423-564a/09/AM czy interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lipca 2010 r. – sygn. ILPB3/423-298/10-4/MM).

Przez długi czas wśród organów podatkowych dominowało natomiast stanowisko, że inaczej ma się rzecz w przypadku zakupów opodatkowanych podatkiem VAT (podatkiem od wartości dodanej) w innych państwach członkowskich, tj. że w zakresie tym art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT ma zastosowanie, a w konsekwencji podatek nakładany przez inne państwa członkowskie nie może być, co do zasady, zaliczany do kosztów uzyskania przychodów (zob. przykładowo pismo Ministerstwa Finansów z 2 grudnia 2005 r. – sygn. PB3-1725/8213-28/WK/05 czy interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 stycznia 2010 r. – sygn. IBPBI/2/423-1193/09/SD).

Ze stanowiskiem tym nie zgadzały się jednak sądy administracyjne, czego przykładem może być wyrok WSA w Gliwicach z 27 grudnia 2007 r. (sygn. I SA/Gl 924/07) czy wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 września 2011 r. (sygn. I SA/Gd 571/11). W pierwszym ze wskazanych wyroków sąd orzekł, że uprawnienie do zwrotu różnicy podatku od towaru i usług, w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT (jest to odpowiednik art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT), ma miejsce wyłącznie w sytuacji określonej w art. 87 ust. 1 polskiej ustawy o VAT.

Stanowisko reprezentowane przez sądy administracyjne wpłynęło na organy podatkowe. Obecnie również one wyjaśniają, że także podatek od wartości dodanej płacony w innych niż Polska państwach członkowskich może być zaliczany do kosztów uzyskania przychodów (zob. przykładowo interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 25 stycznia 2012 r. – sygn. IBPBI/2/423-1275/11/AK, interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 lutego 2015 r. – sygn. IPTPB1/415-638/14-4/ASZ czy interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 stycznia 2016 r. – sygn. ITPB1/4511-1167/15/JC).

A zatem w przedstawionej sytuacji przedsiębiorca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów koszty nabywania paliwa w kwotach brutto zarówno w zakresie, w jakim zakupów takich dokonuje poza terytorium Unii Europejskiej, jak i w zakresie w jakim zakupów takich dokonuje w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej. Trzeba przy tym pamiętać, że jeżeli uzyska zwrot podatku VAT od takich kosztów, obowiązany będzie rozpoznać z tego tytułu przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej – zob. przykładowo interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 28 stycznia 2016 r. – sygn. ITPB1/4511-1167/15/JC).