Zdarza się, że umowa cywilnoprawna (np. umowa zlecenia) zawiera postanowienia charakterystyczne również dla zatrudnienia pracowniczego. Jest to niekiedy ryzykowne, ale nie musi od razu oznaczać, że faktycznie mamy do czynienia z ukrytym stosunkiem pracy.
Umowa zlecenia nie może przypominać umowy o pracę
Zawieranie umów zlecenia może być dobrą alternatywą na obniżenie kosztów w zakładzie pracy. Niemniej jednak należy uważać na zapisy w takich umowach. Nie mogą sugerować, że zatrudnienie odbywa się w warunkach umowy o pracę.
Cechy stosunku pracy
Przede wszystkim, zgodnie ze wskazaną w art. 22 Kodeksu pracy definicją, przez nawiązanie stosunku pracy:
-
pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a
-
pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem.
A zatem do cech charakterystycznych stosunku pracy należy zaliczyć:
-
bezwzględny obowiązek osobistego świadczenia pracy przez pracownika;
-
wykonywanie pracy:
-
w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę,
-
pod kierownictwem pracodawcy,
-
na jego ryzyko,
-
za wynagrodzeniem.
Zatrudnienie na wskazanych warunkach jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy (art. 22 § 11 kp).
Jednak kwalifikacja umowy, jako umowy cywilnoprawnej bądź umowy o pracę, w praktyce w wielu przypadkach nie jest wcale prosta.
Z orzecznictwa Sądu Najwyższego
Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 26 marca 2008 r., I UK 282/07 (LEX nr 411051), o rodzaju zawartej umowy decyduje nie tylko i nie tyle jej nazwa, ile cel i zgodny zamiar stron. O wyborze podstawy zatrudnienia decyduje bowiem przede wszystkim zgodna, autonomiczna wola stron. Kwalifikacja umowy o świadczenie usług jako umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej budzi zaś w praktyce istotne trudności i należy jej dokonywać metodą typologiczną, tj. poprzez rozpoznanie i wskazanie jej cech przeważających (dominujących).
Jeżeli zaś umowa wykazuje wspólne cechy dla umowy o pracę i umowy prawa cywilnego z jednakowym ich nasileniem, o jej typie (rodzaju) decyduje zgodny zamiar stron i cel umowy, który może być wyrażony także w nazwie umowy (wyrok Sądu Najwyższego z 18 czerwca 1998 r., I PKN 191/98, OSNP 1999/14/449). Z drugiej strony trzeba pamiętać o tym, że zamiar zawarcia umowy zlecenia, a także świadome podpisanie przez strony takiej umowy nie mogą nadać cywilnoprawnego charakteru zatrudnieniu zainicjowanemu taką umową, jeśli wykazuje w przeważającym stopniu cechy stosunku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 9 lipca 2008 r., I PK 315/07, LEX nr 470956).
- art. 483, art. 484, art. 734–751 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 121),
- art. 631, art. 189 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2014 r. poz. 101),
- art. 22, art. 304ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).
Zobacz także:
Tagi: umowa zlecenie, umowa o pracę, kodeks pracy
