Każdy pracownik ma prawo do 4 dni tzw. urlopu na żądanie. Nie jest to dodatkowy urlop, a tylko inny tryb udzielenia części przysługującego zwykłego urlopu wypoczynkowego. Oznacza to, że nie przelicza się ich na godziny i nie obniża się proporcjonalnie do wymiaru etatu. W związku z tym pracownik niepełnoetatowy także ma 4 dniówki urlopu na żądanie – niezależnie od wymiaru etatu. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy wymiar etatu pracownika jest na tyle niski, że nie nazbierają się mu nawet 4 dniówki urlopu.
Przykład: Pracownik jest zatrudniony na 1/2 etatu i pracuje po 8 godzin w poniedziałki i we wtorki oraz po 4 godziny w środy. Jeśli weźmie urlop na żądanie na poniedziałek, wtorek i środę, to z puli urlopowej „zdejmuje się” mu 20 godzin (8 + 8 + 4), a jednocześnie oznacza to, że wykorzystał już 3 z 4 dni urlopu na żądanie w danym roku kalendarzowym.
