Pracownik zatrudniony po raz pierwszy, w roku kalendarzowym, w którym podjął pracę, uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Co miesiąc nabywa zatem prawo do 1/12 z 20 (ewentualnie z 26 – gdyby miał już 10-letni staż urlopowy) dni urlopu. Zasada ta dotyczy wszystkich pracodawców zatrudniających tego pracownika w roku kalendarzowym, w którym po raz pierwszy w życiu podjął on pracę. Często urlop nabywany w pierwszym roku zatrudnienia jest nazywany „pierwszym urlopem”,
Przy obliczaniu pierwszego urlopu bardzo ważne jest wyznaczenie daty, w której pracownik nabywa kolejne odcinki urlopu. Przepisy Kodeksu pracy nie precyzują wprost, kiedy to następuje. Jednak z orzecznictwa Sądu Najwyższego (wyrok z 21 maja 1991 r., I PZP 16/91, OSNC 1992/1/10) wynika, że obliczając w tym przypadku przepracowanie kolejnych miesięcy, nie przyjmuje się zasady, że miesiąc to 30 dni kalendarzowych.
