Zakres danych o pracowniku wyznaczają przepisy

Data: 06-03-2014 r.

Można przypuszczać, że kandydat, który przeszedł pomyślnie etap rekrutacji, został już tak dobrze „zweryfikowany” przez pracodawcę, że ten nie musi wymagać od niego dodatkowych informacji. Czasem jednak pokusa jest zbyt silna.

Jeśli w wyniku rekrutacji pracodawca zdecyduje się zatrudnić danego kandydata, może uzyskać o nim więcej informacji. Poza danymi wymaganymi od kandydata do pracy (obejmującymi imię/imiona i nazwisko, imiona rodziców, datę urodzenia, miejsce zamieszkania/adres do korespondencji, wykształcenie, przebieg dotychczasowego zatrudnienia), od pracownika można żądać podania:

innych danych osobowych, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy,
numeru PESEL.

Danymi, których z pewnością pracodawca może żądać od pracownika są m.in. dane dotyczące:

niepełnosprawności – ze względu na przywileje z tym związane, m.in. normy czasu pracy, dodatkowe urlop wypoczynkowy i przerwy w pracy,
wieku dzieci – przepisy prawa pracy roztaczają szczególną ochroną nad pracownikami wychowującymi dzieci w wieku do lat 4, przewidują także dodatkowe dni wolne od pracy dla rodziców dzieci do lat 14.

Pracodawca ma także prawo wiedzieć o dodatkowym zatrudnieniu pracownika, co ma znaczenie np. przy naliczaniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz obliczaniu podatku (szef nie może natomiast zabronić pracownikowi dodatkowej pracy – chyba że polega ona na działalności konkurencyjnej i stanowi działanie na szkodę pracodawcy).

Jeśli natomiast nie ma wyraźnej podstawy prawnej, pracodawca nie może żądać od pracownika np. zaświadczenia o niekaralności.

Podstawa prawna: art. 22, art. 188 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.).

Emilia Wawrzyszczuk

Zobacz także:

Tagi: dane osobowe, pesel